Iwan Łukow

Iwan Łukow

Иван Луков

generał porucznik
Data i miejsce urodzenia	22 sierpnia 1871 Gabrowo
Data i miejsce śmierci	17 kwietnia 1926 Sofia
Przebieg służby
Lata służby	1891–1919
Siły zbrojne	Armia Księstwa/Carstwa Bułgarii
Stanowiska	dowódca 2 Armii, szef sztabu armii czynnej
Główne wojny i bitwy	I wojna bałkańska, II wojna bałkańska, I wojna światowa
Odznaczenia

Iwan Conew Łukow (bułg. Иван Цонев Луков, ur. 22 sierpnia 1871 w Gabrowie, zm. 17 kwietnia 1926 w Sofii) – bułgarski wojskowy, generał porucznik, dowódca armii, szef sztabu armii czynnej.

Życiorys

Po ukończeniu szkół gimnazjum w Gabrowie, Warnie i Sofii w 1888 roku, wstąpił do szkoły wojskowej w Sofii, którą ukończył w 1891 roku.

W 1891 roku został oficerem w 20 pułku piechoty, a następnie w 8 pułku piechoty. W latach 1895 – 1897 ukończył wyższy kurs oficerski i został początkowo zastępcą a następnie dowódcą kompanii w 15 pułku piechoty.

W latach 1898 – 1901 studiował w Mikołajewskiej Akademii Sztabu Generalnego w Petersburgu. Po powrocie do kraju został oficerem Sztabu Generalnego, lecz pełnił służbę jako młodszy adiutant w sztabie 6 Dywizji Piechoty. Następnie został oficerem do specjalnych poruczeń w Wydziale Mobilizacyjnym Sztabu Generalnego, a w sierpniu 1903 roku szefem sztabu 2 Brygady 4 Dywizji Piechoty. W 1904 roku odbywał praktykę w służbie liniowej będąc dowódcą kompanii w 15 pułku piechoty.

W 1905 roku wyjechał do Francji w składzie delegacji Ministerstwa Wojny, a 30 grudnia 1905 roku został attaché wojskowym w Paryżu. Funkcję tę pełnił do grudnia 1907 roku. W tym czasie studiował na Sorbonie filozofię. W dniu 15 grudnia 1907 roku został attaché wojskowym w Petersburgu i funkcję tę pełnił do października 1908 roku.

Po powrocie do kraju został starszym adiutantem w sztabie 8 Dywizji Piechoty oraz odbył praktykę liniową jako dowódca II batalionu w 5 pułku piechoty. W dniu 7 czerwca 1910 roku został szefem sztabu 1 Dywizji Piechoty, na tym stanowisku uczestniczył w I i II wojnie bałkańskiej. W tym czasie uczestniczył w bułgarskiej delegacji do Rosji, członkiem delegacji w czasie rozmów pokojowych z Turcją, kończących I wojnę bałkańską i był przewodniczącym komisji do spraw ustalenia granic państw pomiędzy Serbią i Bułgarią, po II wojnie bałkańskiej.

W dniu 27 września 1913 roku został Komendantem szkoły wojskowej w Sofii, a 9 marca 1914 roku dowódcą 38 pułku piechoty. W maju 1915 został dowódcą 2 Brygady w 3 Dywizji Piechoty, a potem szefem sztabu 3 Okręgu Wojskowego.

Po wybuchu I wojny światowej i przystąpieniu do niej Bułgarii został 7 września 1915 roku szefem Wydziału Operacyjnego Sztabu Armii Czynnej i równocześnie zastępcą szefa tego sztabu. W dniu 1 września 1916 roku został szefem Sztabu Armii Czynnej, tj. sztabu któremu podlegały wszystkie siły biorące udział w działaniach bojowych na froncie. Funkcję tę pełnił do 30 grudnia 1917 roku, kiedy został dowódcą 2 Armii, funkcję tę pełnił do 10 października 1918 roku. W tym czasie był członkiem delegacji, która w dniu 29 września 1918 roku podpisała rozejm w Salonikach.

Po podpisaniu rozejmu został 10 października 1918 ponownie szefem Sztabu Armii Czynnej i pełnił tę funkcję do 27 października 1919 roku, kiedy ostatecznie sztab ten zlikwidowano. Został też wtedy przeniesiony do rezerwy.

Po przejściu do rezerwy podjął działalność polityczną, w Związku Oficerów Rezerwy (był jego przewodniczącym w latach 1921 – 1923) oraz był członkiem Porozumienia Narodowego, ugrupowania opozycyjnego wobec rządzącego w tym czasie Bułgarskiego Ludowego Związku Chłopskiego.

Zmarł w Sofii w wieku 54 lat.

Awanse

• podporucznik (Подпоручик) (08.02.1891)
• porucznik (Поручик) (08.02.1894)
• kapitan (Капитан) (15.09.1900)
• major (Майор) (19.09.1906)
• podpułkownik (Подполковник) (22.09.1910)
• pułkownik (Полковник) (09.01.1913)
• generał major (Генерал-майор) (18.05.1917)
• generał porucznik (Генерал-лейтенант) (07.01.1920) (awans otrzymał będąc już w rezerwie)

Odznaczenia

• Order za Waleczność kl. III
• Order Św. Aleksandra kl. II z mieczami
• Order Św. Aleksandra kl. V
• Order Zasługi Wojskowej kl. I z wojskową dekoracją
• Order Zasługi Wojskowej kl. V
• Order Zasługi Cywilnej (Bułgaria)
• Order Królewski Korony I kl. z mieczami (Prusy)
• Krzyż Żelazny I kl. (Niemcy)
• Krzyż Żelazny II kl. (Niemcy)
• Order Zasługi Wojskowej I kl. z mieczami (Bawaria)
• Order Alberta I kl. z mieczami (Saksonia)
• Order Leopolda I kl. (Austro-Węgry)
• Order Korony Żelaznej I kl. (Austro-Węgry)
• Order Krzyża Zasługi Wojskowej II kl. (Austro-Węgry)
• Order św. Anny II kl. (Rosja)
• Order Miecza II kl. (Szwecja)
• Order Medżydów II kl. (Turcja)
• Kawaler Orderu Legii Honorowej (Francja)

Bibliografia

• Константин Александрович Залесский: Первая мировая война. Биографический энциклопедический словарь. Moskwa: Вече, 2000, s. 335-336. ISBN 5-7838-0627-7. (ros.).