Iwan Chabarow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Iwan Chabarow
Иван Никитич Хабаров
generał porucznik generał porucznik
Data i miejsce urodzenia

12 listopada 1888
Sarai, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

? 1960
Leningrad, ZSRR

Przebieg służby
Lata służby

1918−1950

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Armia Radziecka

Jednostki

8 Armia,
2 Armia Uderzeniowa

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Kutuzowa I klasy (ZSRR) Order Kutuzowa II klasy (ZSRR) Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Medal „Za obronę Leningradu” Medal jubileuszowy „XX lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej”

Iwan Nikiticz Chabarow, ros. Иван Никитич Хабаров (ur. 31 października?/12 listopada 1888 w miejscowości Sarai w obwodzie riazańskim, zm. 1960) − radziecki wojskowy, generał porucznik.

Do Armii Czerwonej wstąpił podczas wojny domowej w Rosji, w której wziął udział m.in. jako dowódca batalionu. Od 1935 komdiw. Od 13 września 1939, m.in. w czasie pierwszego etapu wojny zimowej, był dowódcą 8 Armii (pozbawiony funkcji 13 grudnia 1939 z powodu porażek i zastąpiony Grigorijem Szternem). Później pracował w zarządach zaopatrzenia wojsk 8, 9 i 14 Armii. 6 czerwca 1940 mianowany generałem majorem. W latach 1941–1943 był szefem szkół wojskowych. Od 23 grudnia 1943 był zastępcą dowódcy 2 Armii Uderzeniowej. 19 kwietnia 1945 awansował na generała porucznika. Po wojnie był zastępcą dowódcy różnych okręgów wojskowych. 26 maja 1950 z powodów zdrowotnych przeszedł na emeryturę.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]