Iwan Kachanow

	generał artylerii
Data i miejsce urodzenia	15 lipca 1825 ; Kaługa
Data śmierci	25 lutego 1909
	Przebieg służby
Lata służby	1844–1884
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego
Jednostki	artyleria
Główne wojny i bitwy	powstanie węgierskie (1848–1849)
Późniejsza praca	urzędnik, wykładowca
	Odznaczenia

Iwan Kachanow
Иван Каханов
Pełne imię i nazwisko	Iwan Siemionowicz Kachanow
Data i miejsce urodzenia	15 lipca 1825 ; Kaługa
Data i miejsce śmierci	25 lutego 1909 ; Paryż
	gubernator piotrkowski
Okres	od 1 stycznia 1867; do 14 lutego 1884
Poprzednik	powstanie urzędu
Następca	Nikołaj Zinowjew

Iwan Siemionowicz Kachanow (cyr. Иван Семёнович Каханов; ur. 3 lipca^?/15 lipca 1825 w Kałudze, zm. 25 lutego 1909 w Paryżu) – pierwszy gubernator guberni piotrkowskiej od 1 stycznia 1867 do 16 lutego 1884, później generał-gubernator wileński, kowieński i grodzieński. Od 1890 r. generał artylerii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Siemiona Wasiljewicza Kachanowa (16 stycznia 1787 – 14 kwietnia 1857) gruzińskiego i gruzińsko-imertyńskiego gubernatora cywilnego i Jelizawiety Szarlotty Christoforownej Karsten (3 listopada 1791 – 26 września 1856 r.).

W dniu 19 stycznia 1840 r. wstąpił do Szkoły Artylerii z klasami oficerskimi, 19 marca 1841 r. został junkrem, zaś 10 sierpnia 1842 r. – portupiej-junkier. Po ukończeniu Szkoły Artyleryjskiej (24 lipca 1846 r.) wcielony do 1 Brygady Artylerii Lejb-gwardii. W dniu 26 lipca 1846 r. oddelegowany do baterii wielkiego ks. Michaiła Pawłowicza, zaś 17 stycznia 1847 r. ponownie przeniesiony do 1 Brygady Artylerii Lejb-gwardii, a 22 stycznia przeniesiony na etat do 1 Baterii tejże brygady. W dniu 21 kwietnia 1848 r. przeniesiony do 2 Baterii tejże Brygady. W dniu 29 kwietnia 1849 r. przeniesiony powrotem do 1 Baterii.

Od 30 maja do 27 października 1849 r. wziął udział w tłumieniu powstania na Węgrzech 1848-1849. Po wyprawie, w dniu 6 listopada 1849 r. mianowany p.o. adiutanta 1 Brygady Artylerii Lejb-gwardii. W dniu 14 stycznia 1850 r. zatwierdzony na stanowisku adiutanta i przeniesiony na etat baterii wielkiego księcia Michaiła Pałwowicza. W dniu 23 lutego 1855 r. oddelegowany do wzięcia udziału w uroczystościach pogrzebowych cara Mikołaja I. W dniu 24 października Kachanow został oddelegowany do dowodzącego działem zewnętrznym 1. Brygady Artylerii Lejb-gwardii. Awansował w dniu 21 stycznia 1856 r. na stanowisko dowodzącego działem zewnętrznym 5. Baterii Artylerii Lekkiej. Ponownie włączony w dniu 21 lutego 1857 r. do etatu baterii artylerii wielkiego księcia Michaiła Pawłowicza. Wkrótce został oddelegowany w celu dowodzenia baterią Michajłowskiej Szkoły Artylerii (9 maja 1857 r.), następnie mianowany dowodzącym baterią (5 czerwca 1857 r.) i zatwierdzony na to stanowisko (31 października 1858 r.). Po sześciu latach, w dniu 23 stycznia 1864 r. został dowódcą 3. Gwardyjskiej i Grenadierskiej Brygady Artylerii, zaś w dniach 9 lutego–1 maja 1864 r. wziął udział w walkach z powstańcami styczniowymi.

7 grudnia 1866 r. oddelegowany do dyspozycji głównego dyrektora Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Duchownych Królestwa Polskiego w celu objęcia stanowiska gubernatora piotrkowskiego. Objął je 1 stycznia 1867 r. (s. styl). W dniu 14 stycznia 1884 r. mianowany pomocnikiem generał gubernatora wileńskiego, kowieńskiego i grodzieńskiego ds. cywilnych. W dniu 6 września 1894 r. mianowany generał-gubernatorem wileńskim, kowieńskim i grodzieńskim. Od 1 stycznia 1883 r. członek Rady Państwa.

Awanse[edytuj | edytuj kod]

10 sierpnia 1844 – chorąży
16 lipca 1845 – podporucznik za sukcesy w nauce
17 stycznia 1847 – chorąży gwardii
11 kwietnia 1848 – podporucznik gwardii
6 grudnia 1849 – porucznik gwardii
6 grudnia 1853 – sztabs-kapitan gwardii
27 marca 1855 – kapitan gwardii
25 grudnia 1858 – pułkownik gwardii
30 sierpnia 1865 – generał major
30 sierpnia 1876 – generał lejtnant
30 sierpnia 1890 – generał artylerii

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Order Świętego Aleksandra Newskiego
Order Orła Białego
Order Świętego Włodzimierza wszystkich czterech klas
Order Świętej Anny I, II i III klasy
Order Świętego Stanisława I i II klasy
medal brązowy dla upamiętnienia wojny 1853–1856 (1856 r.)
austriacki Krzyż Wielki Order Franciszka Józefa
pruski Order Królewski Korony II klasy z Gwiazdą
czarnogórski Order Daniły I I klasy

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Iwan Siemionowicz Kachanow, [w:] A. Górak, J. Kozłowski, K. Latawiec, Słownik biograficzny gubernatorów i wicegubernatorów w Królestwie Polskim (1867–1918), Lublin 2014, s. 43, 183–186.
Biografia (rus.) [dostęp 2014-08-14]