Iwan Krasko
_03_(1).jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód | |
| Współmałżonek |
Jekatierina Iwanowa (1951–1955), Kira Pietrowa (1956–1997), jej śmierć, Natalja Wial (2001–2011), rozwód[1], Natalja Szewiel od (2015)[2] |
| Odznaczenia | |
 
| |
Iwan Iwanowicz Krasko (ur. 23 września 1930 w Wartiemagi) – rosyjski aktor filmowy i teatralny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1953 roku ukończył szkołę Marynarki Wojennej w Leningradzie, a następnie służył jako oficer artylerii w marynarce radzieckiej. W 1957 roku był członkiem amatorskiego teatru studenckiego w Uniwersytecie Leningradzkim, a także absolwentem Leningradzkiego Instytutu Teatralnego. W latach 1961–1965 pracował pod kierunkiem Gieorgija Towstonogowa w Wielkim Teatrze Dramatycznym w Leningradzie, a także w Teatre Komissarzewskoi (1965–2019). Zagrał ponad 50 ról w filmie i telewizji, a także ponad 100 ról na scenie[3].
Wybrana filmografia[edytuj | edytuj kod]
- 1960: Bałtyckie niebo
- 1966: W mieście S.
- 1968: Pierworossijanie jako Fieodosij
- 1981: Pridut strasti-mordasti
- 1983: Dubler zaczyna działać
- 1988: Sieraja mysz
- 1992: Piękna nieznajoma jako Rasputin
- 1993: Roman impieratora
- 2000: Osobliwości narodowego polowania w zimie jako ratownik Władimir Lenin
- 2010: Jesteśmy z przyszłości 2 jako staruszek
- 2012: Malcziki jako Iwan Iwaowicz[1][4]
Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Ivan Krasko. [dostęp 2015-09-14]. (pol.).
- ↑ Iwan Krasko z żoną. [dostęp 2015-09-14]. (pol.).
- ↑ Ivan Krasko. [dostęp 2015-09-14]. (ang.).
- ↑ Ivan Krasko. [dostęp 2015-09-14]. (ang.).