Iwan Omelianowycz-Pawlenko

Iwan Omelianowycz-Pawlenko
Іван Володимирович Омельянович-Павленко
	generał-chorąży
Data i miejsce urodzenia	31 sierpnia 1881 ; Baku, gubernia bakijska, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	8 września 1962 ; Chicago, Illinois, USA
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego; Armia Czynna Ukraińskiej Republiki Ludowej
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa,; wojna sowiecko-ukraińska,; wojna polsko-bolszewicka
	Odznaczenia
	; Carskie:;

Iwan Wołodymyrowycz Omelianowycz-Pawlenko, ukr. Іван Володимирович Омельянович-Павленко (ur. 19 sierpnia^?/31 sierpnia 1881 w Baku, zm. 8 września 1962 w Chicago) – ukraiński działacz wojskowy, generał-chorąży armii Ukraińskiej Republiki Ludowej. Młodszy brat generała Mychajła Omelianowycza-Pawlenki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był pułkownikiem armii rosyjskiej i dowódcą 8 pułku huzarów, w armii URL był dowódcą serdiuckiego pułku łubieńskiego, następnie dowódcą obozu zapasowego w Charkowie. Odkomenderowany do Ukraińskiej Armii Halickiej, gdzie został dowódcą grupy „Nawarija” walczącej pod Lwowem w czasie wojny polsko-ukraińskiej. Po zawarciu sojuszu między Polską a Ukraińską Republiką Ludową dowódca Samodzielnej Dywizji Kawalerii Armii URL w wojnie polsko-bolszewickiej, zwycięzca w bitwie pod Sidorowem (25 lipca 1920). Inspektor kawalerii Armii URL. Od 1923 na emigracji w Pradze.

W czasie II wojny światowej podjął współpracę z Niemcami. W 1941 został dowódcą 109 Batalionu Schutzmannschaft.

Zmarł na emigracji, pochowany na cmentarzu w Bound Brooke.

Іван Омельянович-Павленко w: Енциклопедія історії України: Т. 7. Редкол.: В. А. Смолій (голова) та ін. НАН України. Інститут історії України. – Київ 2010, Wyd. «Наукова думка». ISBN 966-00-0632-2
Artykuł o braciach Mychajle i Iwanie Omelianowycz-Pawłenko. storinka-m.kiev.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-01)].