Iwno (województwo wielkopolskie)

Artykuł |
52°24′19″N 17°16′29″E |
---|---|
- błąd |
38 m |
WD |
52°24'N, 17°16'E, 52°25'N, 17°14'E |
- błąd |
2294 m |
Odległość |
847 m |
wieś | |
![]() Pałac Mielżyńskich z lat 1851-55 | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) |
659[1] |
Strefa numeracyjna |
61 |
Kod pocztowy |
62-025[2] |
Tablice rejestracyjne |
PZ |
SIMC |
0586106 |
Położenie na mapie gminy Kostrzyn ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu poznańskiego ![]() | |
![]() |
Iwno – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Kostrzyn przy drodze wojewódzkiej nr 434 oraz drodze ekspresowej S5 (Węzeł Iwno).
W 1319 r. wieś wzmiankowana jako własność szlachecka pod nazwą Gywna[3]. W XIV w. wieś należała do rodu Grzymalitów, w XV w. do Tomickich, następnie do Iwińskich. W XVII w. należała do Cieleckich i Ponińskich, w XVIII w. do Krzyckich, a od XIX wieku do 1939 do Mielżyńskich.
Wieś szlachecka położona była w 1580 roku w powiecie poznańskim województwa poznańskiego[4].
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Iwno, po jej zniesieniu w gromadzie Kostrzyn. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
W miejscowości znajduje się znana stadnina koni – niegdyś jako Państwowe Gospodarstwo Rolne – Stadnina Koni Iwno[5], w 1994 jako Stadnina Koni Skarbu Państwa Iwno[6], a od 1995 jako Stadnina Koni „Iwno” Sp. z o.o.[7] oraz barokowy kościół z XVIII wieku.
Znane osoby związane z Iwnem[edytuj | edytuj kod]
- Jarosław z Iwna (zm. po 1343) – rycerz polski herbu Grzymała, dyplomata, wojewoda poznański, kasztelan poznański.
- Jarosław z Iwna (zm. 1423) – rycerz polski, dyplomata, chorąży poznański, podkomorzy kaliski.
- Józef Kiszkurno (1895-1981) - polski strzelec, olimpijczyk, trzykrotny mistrz świata i mistrz Europy w trapie, zmarły w Iwnie.
- Ignacy Mielżyński (1871-1938) - hrabia, podpułkownik kawalerii Wojska Polskiego.
- Juliana, królowa Holandii – w 1937, jeszcze jako następczyni tronu, gościła w Iwnie na zaproszenie hr. Mielżyńskiego[8].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 365 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Iwno, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu [online], Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014 .
- ↑ Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, t. I, Wielkopolska, Warszawa 1883, s. 13.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 9 lipca 1990 r. w sprawie celów, zasad i trybu udzielania oraz wysokości stawek dotacji dla rolnictwa w 1990..., isap.sejm.gov.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
- ↑ Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 24 czerwca 1994 r. w sprawie wysokości stawek dotacji dla rolnictwa oraz szczegółowych zasad i trybu ich udz..., isap.sejm.gov.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
- ↑ Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 21 lipca 1995 r. w sprawie wysokości stawek dotacji dla rolnictwa oraz szczegółowych zasad i trybu ich udzie..., isap.sejm.gov.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
- ↑ Fotografie z pobytu w Polsce Juliany, ks. holenderskiej, sygnatura: 1-D-780-2, zbiory NAC on-line. Dostęp 7 grudnia 2011
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Iwno, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 326 .