Ixodes pacificus
| Ixodes pacificus | |
| Cooley et Kohls, 1943 | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Ixodes pacificus |
| Zasięg występowania | |
| |
Ixodes pacificus – gatunek roztocza z rzędu kleszczy i rodziny kleszczowatych.
Osobniki dorosłe mają około 3 mm długości i odznaczają się obecnością silnie zesklerotyzowanej tarczki grzbietowej, ubarwionej ciemnobrązowo lub czarno, bez białych znaków. Tarczka ta u samców pokrywa cały grzbiet, zaś u samic, nimf i larw tylko jego część. Nimfy i dorosłe są ośmionożne, zaś larwy mają tylko 6 odnóży[1].
Cykl życiowy tych kleszczy trwa około dwóch lat. Szczyt aktywności larw przypada na późną wiosnę pierwszego, a nimf drugiego roku. W trakcie cyklu gatunek ten pasożytuje na trzech żywicielach, zmieniając ich po każdej wylince między stadiami. Kleszcz ten zasiedla środkową część zachodniego wybrzeża Ameryki Północnej[1].
Kleszcze te pasożytują m.in. na psach i kotach, przez co mają duże znaczenie weterynaryjno-medyczne[1]. Są one wektorami krętków Borrelia burgdorferi, wywołujących boreliozę. Wyniki badań opublikowane w 1985 wykazały, że 1,96% populacji kleszczy z południowo-zachodniego Oregonu i 1,13% z północnej Kalifornii jest nosicielami tych bakterii[2]. Gatunek ten przenosi również wywołujące dur powrotny krętki Borrelia miyamotoi oraz wywołujące anaplazmozę bakterie Anaplasma phagocytophilum[1]. Wyniki badań przeprowadzonych w hrabstwie Santa Clara i opublikowanych w 2001 roku wykazały, że 19,2% tamtejszej populacji I. pacificus zainfekowane jest bakteriami z rodzaju Bartonella, mogącymi wywoływać różne bartonelozy[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Vector-Borne Diseases - Ixodes scapularis and Ixodes pacificus. CAPC, 2016. [dostęp 2016-01-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-26)].
- ↑ W. Burgdorfer, R.S. Lane, A.G. Barbour, R.A. Gresbrink, J.R. Anderson. The western black-legged tick, Ixodes pacificus: a vector of Borrelia burgdorferi. „Am. J. Trop. Med. Hyg.”. 34 (5), s. 925-930, 1985.
- ↑ C. C. Chang, B. B. Chomel, R. W. Kasten, V. Romano, N. Tietze. Molecular Evidence of Bartonella spp. in Questing Adult Ixodes pacificus Ticks in California. „J Clin Microbiol.”. 39 (4), s. 1221–1226, 2001. DOI: 10.1128/JCM.39.4.1221-1226.2001.