Izabela Elżbieta Czartoryska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Izabela Elżbieta Morsztyn
Ilustracja
Portret z ojcem z 1693
Herb
Leliwa
Rodzina

Morsztynowie herbu Leliwa

Data i miejsce urodzenia

26 sierpnia 1671
Warszawa

Data i miejsce śmierci

24 lutego 1758
Warszawa

Ojciec

Jan Andrzej Morsztyn

Matka

Maria Katarzyna Gordon

Mąż

Kazimierz Czartoryski

Dzieci

Michał Fryderyk Czartoryski
August Aleksander Czartoryski
Teodor Kazimierz Czartoryski
Konstancja Czartoryska
Ludwika Elżbieta Czartoryska

Izabela Elżbieta Czartoryska (ur. 26 sierpnia 1671 w Warszawie, zm. 24 lutego 1758 w Warszawie) – córka Jana Andrzeja Morsztyna i Marii Katarzyny Gordon.

W 1693 r. wyszła za mąż za Kazimierza Czartoryskiego. Opowiadała się, jak mąż, za kandydaturą księcia Conti na króla Polski.

W 1736 założyła w Warszawie pierwszy salon polityczny, gdzie spotykali się politycy i naradzała „familia”. Kobiety odgrywały znaczną rolę w tych naradach[1].

Miała pięcioro dzieci:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bogucka, Maria, Białogłowa w dawnej Polsce