Izajasz (imię)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Izajaszimię męskie pochodzenia biblijnego. Wywodzi się od hebrajskiego Yesha’yahu oznaczającego „Jahwe jest zbawieniem”. Nosił je jeden z wielkich prorokówIzajasz, autor Księgi Izajasza, a także święci katoliccy. Występowało w Polsce już w średniowieczu, od 1243 r., jako Iza(i)jasz, Eza(i)jasz, Jeza(i)jasz (wsł. Isaj), i ze zdrobnieniami (wsł.) Saj, Sajek, Sajko, Isachno, Isan, Isanko, Sachaniec, Sachno, San, Sania, Saniec, Sań, Sańko[1].

Wraz z innymi starotestamentowymi, czy, szerzej, chrześcijańskimi imionami Izajasz trafił do Polski za pośrednictwem łaciny, czego skutkiem jest udźwięcznienie interwokalicznego s i przekształcenie wygłosowego -as (Isaias) w -asz. Na Ruś z kolei to samo imię przeniknęło z greki, w postaci Isaija, a także w skróconej formie Isaj, która w XV wieku popularna była na Rusi Halickiej, wówczas od stu lat przyłączonej do Polski. Funkcjonowały tamże również derywaty od tego imienia: Isajowicz i Isajowski. Od formy Isaj i jego pochodnych wywodzą się nazwy miejscowości: Isaje, Isajewicze, Isajki, Isajowice, Isajska Góra, a także prawdopodobnie Sainka lub Saińce, Sajczyce, Sajków, Sajówka, Szajdówka, Szajczyce, Szajkuny, Szajec, Szajka, Szajki, Szajno, Szajny. Jeśli chodzi o nazwiska oparte na rdzeniu Saj-, to niemal wszystkie one występują w też w obocznej formie na Szaj-. Również Ormianie zamojscy używali imienia Isajas z derywatami Saja i Szaja oraz patronimikami Szajewicz, Szajewiczowa, Szajowicz[2].

Izajasz imieniny obchodzi 8 lutego i 16 lutego.

Znane osoby noszące imię Izajasz:

Postaci fikcyjne o tym imieniu:

  • Izaya Orihara – postać z light novel Durarara!, a także mangi i anime o tym samym tytule

Postaci anonimowe:

  • Deutero-Izajasz – według jednego ze współczesnych poglądów autor rozdziałów 40–55 biblijnej Księgi Izajasza

Odpowiedniki w innych językach:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Część z tych zdrobnień możliwa także od innych imion, jak Izaak, Aleksander, Samuel, Samson lub Zachariasz, zob. M. Malec (red.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych t. 2, Kraków 1995, ISBN 83-85579-68-0.
  2. W.R. Rzepka, B. Walczak, Pochodzenie nazwiska Sajkowski, „Studia Polonistyczne”, XVIII/XIX, Poznań: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 1992, s. 27–35, ISBN 83-232-0460-8 (pol.).