
Izium
![]() | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Powierzchnia |
43,6 km² | ||||
Populacja (2021) • liczba ludności |
| ||||
Nr kierunkowy |
+380-5743 | ||||
Kod pocztowy |
64300-64318 | ||||
Położenie na mapie obwodu charkowskiego ![]() | |||||
Położenie na mapie Ukrainy ![]() | |||||
![]() | |||||
Strona internetowa | |||||
Portal ![]() |
Izium (ukr. Ізю́м) – miasto we wschodniej Ukrainie, w obwodzie charkowskim, nad Dońcem i przy ujściu rzek Mokrego i Suchego Iziumca. W 2021 mieście mieszkało 45 884 osób.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Izium założony był r. 1681 (za cara Fiodora Aleksiejewicza), przez pułkownika charkowskiego Grzegorza Doniec-Zacharzewskiego, dla obrony od napadów tatarskich: należał pierwiastkowo do pułku charkowskiego; lecz niedługo potem utworzył się w nim oddzielny pułk słobodzki (nazwany iziumskim), do którego przyłączoną była od charkowskiego część gruntów, lasów i innych przynależności.
W czasie wojny z Turkami od r. 1736–1739, z Iziumu rzekami Dońcem i Donem dostarczano dla armii prowiant i inne przedmioty. W r. 1765 Izium został wyniesiony na stopień miasta prowincjonalnego guberni słobodzko-ukraińskiej. Zaś w roku 1780, przy otwarciu namiestnictwa charkowskiego, wszedł do składu tegoż jako miasto powiatowe[2].
W mieście znajduje się zespół pomnikowy na górze Kremeneć.
Gospodarka[edytuj | edytuj kod]
W mieście rozwinął się przemysł spożywczy, optyczny oraz meblarski[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2021 року [dostęp 2021-07-13] (ukr.).
- ↑ Encyklopedja powszechna – Google книги, books.google.com.ua [dostęp 2019-11-21] .
- ↑ Izium, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-07-11] .
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Izium, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 336 .