Izraelski Szlak Narodowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Izraelski Szlak Narodowy
ilustracja
Dane szlaku
Państwo

Izrael

Początek

Ejlat

Przez

Micpe Ramon, Negew, Arad, Jerozolima, Latrun, Tel Awiw, Netanja, Cezarea, Nazaret, Migdal

Koniec

Dan (kibuc)

Kolor znakowania

Biało-niebiesko-pomarańczowy

Długość

około 1025 km

Etapy

45-60

Typ

szlak trekkingowy

Izraelski Szlak Narodowy (ang. Israel National Trail, hebr. Szwil Jisra’el) – Narodowy szlak pieszy Izraela prowadzący z Ejlatu nad Morzem Czerwonym do kibucu Dan na północy kraju niedaleko granicy z Libanem. Kierunek jego pokonywania jest dowolny.

Najlepsza pora na pokonywanie szlaku to miesiące wiosenne od lutego do maja.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pomysłodawcą szlaku, który oficjalnie został otwarty w 1994 roku był Abraham Tamir (1907–1988)[1]. Otwarcia dokonał ówczesny prezydent Izraela Ezer Weizman.

Przebieg[edytuj | edytuj kod]

EjlatMicpe RamonNegewAradJerozolimaLatrunTel AwiwNetanjaCezareaNazaretMigdalDan

Przypisy[edytuj | edytuj kod]