Izydor z Sewilli

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Święty
Izydor
arcybiskup
doktor Kościoła
Ilustracja
Miniatura przedstawiająca św. Izydora pochodząca z ok. 800 roku
Data i miejsce urodzenia

ok. 560
Kartagena

Data i miejsce śmierci

4 kwietnia 636
Sewilla

Czczony przez

Kościół katolicki

Kanonizacja

1598
Rzym
przez Klemensa VIII

Wspomnienie

4 kwietnia

Patron

internetu

Izydor z Sewilli
Ilustracja
Statua Izydora w Madrycie, autorstwa Joségo Alcoverra (1892)
Data urodzenia

ok. 560

Data śmierci

4 kwietnia 636 lub 636

arcybiskup Sewilli
Okres sprawowania

600-636

Wyznanie

chrześcijaństwo

Kościół

rzymskokatolicki

Sakra biskupia

ok. 600

Izydor z Sewilli, także Izydor Sywilski (łac. Isidorus Hispalensis; ur. ok. 560 w Kartagenie, zm. 4 kwietnia 636 w Sewilli) – arcybiskup Sewilli, święty Kościoła katolickiego, doktor Kościoła.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Głównym źródłem wiedzy o życiu Izydora jest „Wykaz ksiąg świętego Izydora”, autorstwa Brauliona z Saragossy[1].

Izydor urodził się około 560 roku w Kartagenie, jako syn Seweriana i Turtur[2]. Miał dwóch starszych braci: Leandra i Fulgencjusza oraz młodszą siostrę Florentynę[3]. Po śmierci rodziców wychowaniem Izydora zajęli się jego bracia, zwłaszcza Leander[3]. Był on mnichem oraz biskupem, dlatego Izydor mógł kształcić się w szkole diecezjalnej lub klasztornej[4]. W młodości studiował Pismo Święte oraz dzieła Warrona, Swetoniusza, Kapelli i Kasjodora[5]. Prawdopodobnie był też nauczycielem w sewilskiej szkole, natomiast nigdy nie wstąpił do zakonu[6]. Około 600 roku został arcybiskupem Sewilli, po śmierci swojego brata[7]. W 619 roku przeprowadził synod, na którym ustalił granice diecezji Écija oraz Kordoba, a także potępił poglądy monofizyckie[8]. W 633 roku zwołał kolejny synod, na którym ujednolicono zasady liturgii, zalecono edukację duchowieństwa i uregulowano nadzór biskupów nad sędziami[9]. W tym czasie zredagował także księgę („Hispana”), w której zawarł 105 dekretów papieskich, oraz 67 postanowień synodalnych[10]. Prawdopodobnie był także autorem Vetus Laina Hispana – łacińskiego przekładu Biblii[10].

W czasie swojej posługi wspierał klasztory, a dochody przekazywał biednym[10]. Był doradcą kilku królów wizygockich, panujących na półwyspie iberyjskim: Gundemara, Sisebuta, Swintili i Sisenanda[11]. W marcu 636 roku poważnie zachorował i poprosił by zaniesiono go do kościoła św. Wincentego[11]. Tam przyjął namaszczenie chorych, pomodlił się i pożegnał z przyjaciółmi[12]. Zmarł 4 kwietnia i został pochowany obok rodzeństwa: Leandra i Florentyny[12].

Kult[edytuj | edytuj kod]

Izydor z Sewilli (z prawej) i Braulion z Saragossy (ilustracja z 2 poł. X w.)

Kanonizacja formalna Izydora z Sewilli odbyła się w 1598 roku – kanonizował go Klemens VIII[13]. W 1722 papież Innocenty XIII ogłosił św. Izydora doktorem Kościoła[13].

Jego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest w dzienną rocznicę śmierci (4 kwietnia)[13], natomiast uroczystości w Hiszpanii odbywają się 26 kwietnia[14].

W ikonografii św. Izydor przedstawiany jest jako stary biskup z paliuszem[13].

Jest patronem Internetu[15].

Poeta i dramaturg Lope de Vega napisał poemat El Isidro.

Sentencje z dzieł św. Izydora[edytuj | edytuj kod]

  • „Ucz się, jak gdybyś miał żyć wiecznie, żyj – jak gdybyś miał umrzeć jutro”.
  • „Na początku słuchaj. Zabieraj głos jako ostatni. Ostatnie słowo jest więcej warte niż pierwsze”.
  • „Prawda jest wyższa nad prawdziwym, bowiem prawdziwe wywodzi się z prawdy”.
  • „Nauczania powinny się odznaczać poprawnością, prostotą, otwartością, powagą i skromnością, dalej: taktem i wdziękiem. Do każdego trzeba przemawiać indywidualnie, w zależności od jego stanu i poziomu moralnego. A więc kaznodzieja powinien wprzód przemyśleć, co ma mówić, do kogo, kiedy i w jaki sposób”.
  • „Niesprawiedliwy to ktoś, kto źle używa swoich dóbr, albo uzurpuje sobie cudze dobra, albo do tego co posiada, doszedł w sposób niesprawiedliwy”.
  • „O godna opłakiwania głupoto nieszczęśliwych żydów! Oto ani nie rozumieją na podstawie autorytetu Starego Testamentu przyjścia Zbawiciela, ani kiedy On przychodzi oni Go nie uznają. Czytają o nawróceniu pogan, a ze swego odrzucenia w najmniejszym stopniu się nie zawstydzają. Przestrzegają Szabatu, o którym wiedzą na podstawie świadectwa Pisma świętego, że jest zniesiony. Kultywują obrzezanie ciała ci, którzy utracili czystość serca”.(O wierze katolickiej przeciw żydom). W łac. „O infelicium Judaeorum deflenda dementia! Ecce Salvatoris adventum nec Testamenti Veteris auctoritate intelligunt, nec eum venisse accipiunt. Gentium conversionem legunt, et de sua reprobatione minime confunduntur. Sabbati observationem suscipiunt, quam reprobatam Scripturae testificatione cognoscunt. Circumcisionem carnis venerantur, qui cordis munditiam perdiderunt”. (De fide catholica contra Judaeos).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Krynicka 2007 ↓, s. 5.
  2. Krynicka 2007 ↓, s. 6-7.
  3. a b Krynicka 2007 ↓, s. 7.
  4. Krynicka 2007 ↓, s. 8.
  5. Krynicka 2007 ↓, s. 9-10.
  6. Krynicka 2007 ↓, s. 10.
  7. Krynicka 2007 ↓, s. 9.
  8. Krynicka 2007 ↓, s. 11.
  9. Krynicka 2007 ↓, s. 11-12.
  10. a b c Krynicka 2007 ↓, s. 12.
  11. a b Krynicka 2007 ↓, s. 14.
  12. a b Krynicka 2007 ↓, s. 15.
  13. a b c d Święty Izydor z Sewilli. Internetowa Liturgia Godzin. [dostęp 2022-10-13]. (pol.).
  14. Isidor von Sevilla. Ökumenisches Heiligenlexikon. [dostęp 2022-10-13]. (niem.).
  15. Krynicka 2007 ↓, s. 16.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]