Jérôme Rivière
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
8 lipca 1964 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk |
Jérôme Rivière (ur. 8 lipca 1964 w Suresnes[1]) – francuski polityk i samorządowiec, poseł do Zgromadzenia Narodowego XII kadencji, deputowany do Parlamentu Europejskiego IX kadencji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował na uczelni ISG w Paryżu[2]. Działał w Partii Republikańskiej (w 1989 współtworzył jej organizację młodzieżową i jako pierwszy pełnił w niej funkcję sekretarza generalnego), a następnie w Demokracji Liberalnej. Bliski współpracownik François Léotarda, był zastępcą szefa i szefem jego ministerialnego gabinetu Później zajmował kierownicze stanowiska w przedsiębiorstwach sektora prywatnego, a także podjął w Paryżu praktykę adwokacką[2][3].
W latach 1998–2004 był radnym regionu Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże. W 2002 z ramienia UMP uzyskał mandat posła do Zgromadzenia Narodowego XII kadencji (z poparciem Narodowego Centrum Niezależnych i Chłopów)[1][2][3]. W 2007 nie otrzymał rekomendacji UMP w kolejnych wyborach, po nieskutecznym starcie przeciwko oficjalnemu kandydatowi partii został z niej wykluczony[3]. Był współpracownikiem Philippe'a de Villiersa[3], a w 2009 kierował kampanią wyborczą francuskiego oddziału ruchu politycznego Libertas[4]. Od 2016 był związany z Frontem Narodowym[5] (w 2018 przekształconym w Zjednoczenie Narodowe).
W wyborach w 2019 uzyskał mandat eurodeputowanego IX kadencji[6]. W styczniu 2022 opuścił RN, deklarując wsparcie dla Érica Zemmoura w wyborach prezydenckich w tym samym roku[7]. Został też wiceprzewodniczącym powołanej przez tegoż partii Reconquête[8], opuścił to ugrupowanie w 2023[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Jérôme Rivière na stronie Zgromadzenia Narodowego XII kadencji. [dostęp 2019-04-17]. (fr.).
- ↑ a b c Nota biograficzna na stronie prywatnej. [dostęp 2019-04-17]. (fr.).
- ↑ a b c d Jérôme Rivière. lepoint.fr. [dostęp 2019-04-17]. (fr.).
- ↑ Ganley, Villiers et Nihous s'en vont „chasser le Barroso en meute”. latribune.fr, 12 marca 2009. [dostęp 2019-04-17]. (fr.).
- ↑ Marine Le Pen confirme sa ligne ni de droite ni de gauche. la-croix.com, 16 listopada 2018. [dostęp 2019-04-17]. (fr.).
- ↑ Européennes: découvrez les 79 nouveaux députés français. lejdd.fr, 26 maja 2019. [dostęp 2019-05-27]. (fr.).
- ↑ Charles Sapin: L’eurodéputé RN Jérôme Rivière rejoint Éric Zemmour. lefigaro.fr, 19 stycznia 2022. [dostęp 2022-01-26]. (fr.).
- ↑ Elizabeth Pineau: A defection reveals Le Pen's Achilles heel: she looks too mainstream. reuters.com, 27 stycznia 2022. [dostęp 2022-02-18]. (ang.).
- ↑ Jérôme Rivière quitte Reconquête!. projetarcadie.com, 7 września 2023. [dostęp 2024-02-19]. (fr.).