Józef Świrek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Świrek
Data i miejsce urodzenia

5 lutego 1899
Poradowo

Data i miejsce śmierci

24 października 1978
Katowice

Zawód, zajęcie

lutnik

Józef Świrek (ur. 5 lutego 1899 w Poradowie w woj. kieleckim, zm. 24 października 1978 w Katowicach[1]) – polski lutnik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Instrumenty muzyczne budował samodzielnie od dzieciństwa, a naukę kontynuował w krakowskim Instytucie Muzycznym. W 1936 zajął I miejsce w kategorii amatorów Konkursie Lutniczym w Krakowie. Po tym sukcesie otrzymał stypendium na kształcenie zagraniczne i w 1937 pojechał do Paryża, gdzie uczył się lutnictwa do 1938. Fascynował się w tym okresie szkołą cremońską oraz francuską i doskonalił swój styl. Okres okupacji niemieckiej spędził w rodzinnej wsi, a w 1945 otrzymał dyplom mistrzowski. W tym samym roku przeprowadził się do Katowic, gdzie uruchomił własną pracownię lutniczą. Od 1953 był konserwatorem instrumentów muzycznych w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach[1].

W 1957 otrzymał wyróżnienie na I Międzynarodowym Konkursie Lutniczym im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu, a w 1972 zajął II miejsce (srebrny medal) na Międzynarodowym Konkursie Kwartetów w Liège. Od 1962 (dożywotnio) był jurorem na Międzynarodowym Konkursie Lutniczym im. Henryka Wieniawskiego[1].

Był członkiem założycielem Związku Polskich Artystów Lutników i pełnił tam długoletnią funkcję członka komisji kwalifikacyjnej[1].

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

30 kwietnia 1944 ożenił się z Łucją z domu Kolską. Miał z nią syna, Rajmunda (ur. 1945 w Miechowie), także lutnika[1] oraz córkę Aleksandrę (Mańkę, ur. 1950)[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Anna Kucharska, Współczesna polska sztuka lutnicza, Wydawnictwo Pomorze, Bydgoszcz, 1989, s. 64, ISBN 83-7003-625-2
  2. Skrzypce w zbiorach polskich, Józef Świrek