Józef Bartczak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Bartczak
kapitan piechoty kapitan piechoty
Data i miejsce urodzenia

31 marca 1894
Karnkowo

Data i miejsce śmierci

1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

1918–1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Formacja

Polska Organizacja Wojskowa

Jednostki

34 pułk piechoty,
63 pułk piechoty,
[64 Pułk Piechoty (II RP)

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka,
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie)
Krzyż Legionowy

Józef Bartczak (ur. 31 marca 1894 w Karnkowie, pow. lipnowski, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Antoniego (ur. 1859) i Antoniny z Drozdowskich (ur. 1860). Absolwent gimnazjum w Lipnie (1918) oraz ukończył kurs polonistyczny, który zdał przed Komisją w 1923. W latach 1916–1918 członek POW w Karnkowie. Brał udział w rozbrajaniu Niemców w Lipnie. Od 1918 w Wojsku Polskim. Ukończył Szkołę Podchorążych nr 1 w Ostrowi-Komorowie. Jako dowódca plutonu kompanii karabinów maszynowych 34 pułku piechoty walczył w wojnie 1920 r. 8 sierpnia 1920 ciężko ranny w bitwie pod Jabłonką, po wyleczeniu z ran powrócił na front, do 63 pułku piechoty. Od 1922 dowódca kompanii w 64 pułku piechoty, referent w DOK VIII, od 1938 został dowódcą plutonu kompanii szkolnej 8 Szpitala Okręgowego.

W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli przez Sowietów, osadzony w Kozielsku. Został zamordowany wiosną 1940 w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej LW 040/3 z 20.04.1940.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Żonaty z Aleksandrą z Cymermanów, miał syna Andrzeja.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]