Józef Dubiński (oficer)

Józef Dubiński
	kapitan administracji (piechoty)
Data i miejsce urodzenia	26 czerwca 1896 ; Klimkówka
Data i miejsce śmierci	wiosna 1940 ; Charków
	Przebieg służby
Lata służby	1914–1940
Siły zbrojne	Cesarsko-królewska Obrona Krajowa; Wojsko Polskie Wojsko Polskie
Jednostki	5 Dywizja Strzelców Polskich; 83 Pułk Piechoty; 16 Pułk Piechoty; 7 Pułk Piechoty Legionów
Stanowiska	dowódca Batalionu ON „Chełm”
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna domowa w Rosji; II wojna światowa; kampania wrześniowa; obrona Lwowa 1939
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Józef Dubiński (ur. 10 grudnia 1896 w Klimkówce, zm. wiosna 1940 w Charkowie) – kapitan administracji (piechoty) Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Klimkówce, w rodzinie Antoniego i Katarzyny z Penarów^[1].

1 czerwca 1915 w Krakowie, jako jednoroczny ochotnik wstąpił do 18 Pułku Piechoty Obrony Krajowej. W październiku tego roku został wzięty do rosyjskiej niewoli, a po zwolnieniu służył w szeregach 5 Dywizji Strzelców Polskich. W stopniu podporucznika był przydzielony do Dowództwa szkoły oficerskiej. Dostał się do bolszewickiej niewoli, z której zbiegł i 22 października 1920 przez linię frontu powrócił do kraju^[2].

W Wojsku Polskim służył w 2 pułku syberyjskim (przemianowanym na 83 pułk piechoty)^[3], a następnie w 16 pułku piechoty w Tarnowie^[4] i 7 pułku piechoty Legionów w Chełmie. 27 stycznia 1930 został mianowany kapitanem ze starszeństwem z 1 stycznia 1930 i 32. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[5]. W 1937 został przeniesiony do korpusu oficerów administracji, grupa administracyjna^[6]. W marcu 1939 był komendantem 8 Obwodu Przysposobienia Wojskowego przy 7 pp Leg. i równocześnie dowódcą Chełmskiego Batalionu Obrony Narodowej^[7].

W czasie kampanii wrześniowej dowodził Chełmskim Batalionem ON. Wziął udział w obronie Lwowa^[8], w czasie której został ranny 17 września^[1]. Dwa dni później został wyznaczony na stanowisko I adiutanta pułku piechoty Góra Stracenia^[9].

Po kapitulacji załogi Lwowa został aresztowany przez Sowietów. Był przetrzymywany w obozie starobielskim^[10]. W 1940 wraz z jeńcami osadzonymi w Starobielsku został przewieziony do Charkowa i rozstrzelany przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Charkowie oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 (część zbrodni katyńskiej). Zamordowani jeńcy są pochowani na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie w Piatichatkach.

Józef Dubieński był żonaty z Jadwigą z Korsaków, z którą miał syna i trzy córki^[11].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

W 2007 pośmiertnie został awansowany do stopnia majora^[12].

14 kwietnia 2012, w ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, przy cmentarzu rzymskokatolickm parafii św. Wawrzyńca w Rymanowie został zasadzony Dąb Pamięci honorujący Józefa Dubińskiego^[13]^[14]^[15].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 99.
↑ Radziwiłłowicz 2017 ↓, s. 40.
↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 216.
↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 69.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 28 stycznia 1930 roku, s. 26.
↑ ^a ^b ^c ^d Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 303.
↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 668, 670.
↑ Kazimierz Ryś: Obrona Lwowa w roku 1939. nawolyniu.pl. [dostęp 2014-03-08].
↑ Dokumenty 1997 ↓, s. 188, 191–192.
↑ Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 299. ISBN 83-7001-294-9.
↑ Wspomnienia Sybiraków – bibliografia komentowana zbiorów Archiwum Naukowego przy Zarządzie Głównym Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego we Wrocławiu (część VIII). ptl.info.pl. [dostęp 2014-03-08].
↑ LISTA OSÓB ZAMORDOWANYCH W KATYNIU, CHARKOWIE, TWERZE I MIEDNOJE MIANOWANYCH POŚMIERTNIE NA KOLEJNE STOPNIE. policja.pl. [dostęp 2014-03-08].
↑ Uroczystości Katyńskie. rymanow.pl, 6 marca 2014. [dostęp 2014-04-19].
↑ Pamiętamy o ofiarach tragedii katyńskiej. lorymanow.pl, 29 kwietnia 2013. [dostęp 2020-03-10].
↑ 72. rocznica Katynia. Uroczysta Msza święta oraz posadzenie dębów katyńskich i odsłonięcie pamiątkowej tablicy 14.04.2012r.. rymanow.przemyska.pl. [dostęp 2020-03-10].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwca 1935. Warszawa: Dep. Piech. MSWojsk., 1935.
Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
Dokumenty obrony Lwowa 1939. Artur Leinwand (oprac.). Warszawa: Instytut Lwowski, 1997. ISBN 83-910659-0-1.
Dariusz Radziwiłłowicz. Żołnierze 5 Dywizji Strzelców Polskich w bolszewickiej niewoli i ich repatriacja. „Przegląd Wschodnioeuropejski”. VIII/1, 2017. Olsztyn: Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. ISSN 2081-1128.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Klimkowscy żołnierze walczący o wolność naszego kraju. [dostęp 2014-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (8 marca 2014)].
Józef Dubiński. katyn-pamietam.pl. [dostęp 2020-03-10].

[CITEREFKsięga_Cmentarna_Charkowa200399-1] Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 99.

[CITEREFRadziwiłłowicz201740-2] Radziwiłłowicz 2017 ↓, s. 40.

[CITEREFSpis_oficerów1921216-3] Spis oficerów 1921 ↓, s. 216.

[CITEREFLista_starszeństwa193569-4] Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 69.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_2_z_28_stycznia_1930_roku,_s._26-5] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 28 stycznia 1930 roku, s. 26.

[CITEREFRybkaStepan2006303-6] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 303.

[CITEREFRybkaStepan2006668,_670-7] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 668, 670.

[8] Kazimierz Ryś: Obrona Lwowa w roku 1939. nawolyniu.pl. [dostęp 2014-03-08].

[CITEREFDokumenty1997188,_191–192-9] Dokumenty 1997 ↓, s. 188, 191–192.

[10] Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 299. ISBN 83-7001-294-9.

[11] Wspomnienia Sybiraków – bibliografia komentowana zbiorów Archiwum Naukowego przy Zarządzie Głównym Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego we Wrocławiu (część VIII). ptl.info.pl. [dostęp 2014-03-08].

[12] LISTA OSÓB ZAMORDOWANYCH W KATYNIU, CHARKOWIE, TWERZE I MIEDNOJE MIANOWANYCH POŚMIERTNIE NA KOLEJNE STOPNIE. policja.pl. [dostęp 2014-03-08].

[13] Uroczystości Katyńskie. rymanow.pl, 6 marca 2014. [dostęp 2014-04-19].

[14] Pamiętamy o ofiarach tragedii katyńskiej. lorymanow.pl, 29 kwietnia 2013. [dostęp 2020-03-10].

[15] 72. rocznica Katynia. Uroczysta Msza święta oraz posadzenie dębów katyńskich i odsłonięcie pamiątkowej tablicy 14.04.2012r.. rymanow.przemyska.pl. [dostęp 2020-03-10].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]