Józef Felicjan Potocki

Józef Felicjan Potocki
	; Pilawa
Rodzina	Potoccy herbu Pilawa
Data śmierci	1723
Ojciec	Feliks Kazimierz Potocki
Matka	Krystyna Lubomirska
Żona	Teofila Teresa Cetner
Dzieci	Franciszek Salezy Potocki; Antonina Potocka

Józef Felicjan Potocki herbu Pilawa (zm. 1723) – rotmistrz, poseł, strażnik wielki koronny w 1720 roku, starosta bełski w latach 1703–1720^[1], starosta robczycki w 1697 roku^[2].

Brat Stanisława Władysława i Michała, ojciec Franciszka Salezego, wojewody kijowskiego.

Poseł sejmiku podolskiego na sejm nadzwyczajny 1693 roku^[3]. Poseł na sejm elekcyjny 1697 roku z województwa bełskiego^[4]. Poseł na sejm koronacyjny 1697 roku z województwa bełskiego^[5]. Był elektorem Augusta II Mocnego z województwa bełskiego w 1697 roku^[6]. Jako poseł województwa bełskiego był uczestnikiem Walnej Rady Warszawskiej 1710 roku^[7].

Brał udział w konfederacji tarnogrodzkiej i został jej konsyliarzem jako marszałek bełski^[8]. Podpisał traktat warszawski 1716 roku w imieniu konfederacji tarnogrodzkiej i skonfederowanych wojsk koronnych^[9]. Poseł na sejm z limity 1719/1720 roku z województwa bełskiego^[10]. Poseł na sejm 1720 roku z województwa bełskiego^[11]. Był posłem na sejm 1722 roku z województwa bełskiego^[12].

Zobacz też

Potoccy herbu Pilawa

Linki zewnętrzne

Genealogia polskich rodzin arystokratycznych.

Przypisy

↑ Urzędnicy województwa bełskiego i ziemi chełmskiej XIV-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Henryk Gmiterek i Ryszard Szczygieł. Kórnik 1992, s. 255.
↑ Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565–1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 132.
↑ Robert Kołodziej, Ostatni wolności naszej klejnot. Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana III Sobieskiego, Poznań 2014, s. 628.
↑ Wiesław Bondyra, Chronologia sejmików bełskich w czasach saskich (1697-1763), w: Res Historica, z. 7, 1999, s. 104.
↑ Wiesław Bondyra, Chronologia sejmików bełskich w czasach saskich (1697-1763), w: Res Historica, z. 7, 1999, s. 105.
↑ Suffragia województw i ziem koronnych i W. X. Litewskiego zgodnie na [...] Augusta II obranego króla polskiego [...] dnia 27 VI i przy poparciu wolnej elekcjej jego [...], s. 42.
↑ Volumina Legum, t. VI, Petersburg 1860, s. 100.
↑ Adam Andrzej Witusik, Przywódcy konfederacji tarnogrodzkiej, s. 46, w: Konfederacja tarnogrodzka i jej tradycje, Tarnogród 1995
↑ Constytucye na zakończeniu Konfederacyi Tarnogrodzkiey y innych konfederacyi prowincyalnych y partykularnych do niey referuiących się, tak szlacheckich iako y woyskowych koronnych y W.X.L. sub authoritate et valore Seymu Pacificationis, vigore Traktatu Warszawskiego, ex consensu ordinum totius Reipublicae R.P. MDCCXVII. w Warszawie dnia pierwszego miesiąca lutego, postanowione., s. 2, 47.
↑ Urszula Kosińska, Sejm 1719-1720 a sprawa ratyfikacji traktatu wiedeńskiego, Warszawa 2003, s. 270.
↑ Wiesław Bondyra, Chronologia sejmików bełskich w czasach saskich (1697-1763), w: Res Historica, z. 7, 1999, s. 122.
↑ Teka Gabriela Junoszy Podoskiego, t. II, Poznań 1855, s. 203.

[1] Urzędnicy województwa bełskiego i ziemi chełmskiej XIV-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Henryk Gmiterek i Ryszard Szczygieł. Kórnik 1992, s. 255.

[2] Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565–1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 132.

[3] Robert Kołodziej, Ostatni wolności naszej klejnot. Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana III Sobieskiego, Poznań 2014, s. 628.

[4] Wiesław Bondyra, Chronologia sejmików bełskich w czasach saskich (1697-1763), w: Res Historica, z. 7, 1999, s. 104.

[5] Wiesław Bondyra, Chronologia sejmików bełskich w czasach saskich (1697-1763), w: Res Historica, z. 7, 1999, s. 105.

[6] Suffragia województw i ziem koronnych i W. X. Litewskiego zgodnie na [...] Augusta II obranego króla polskiego [...] dnia 27 VI i przy poparciu wolnej elekcjej jego [...], s. 42.

[7] Volumina Legum, t. VI, Petersburg 1860, s. 100.

[8] Adam Andrzej Witusik, Przywódcy konfederacji tarnogrodzkiej, s. 46, w: Konfederacja tarnogrodzka i jej tradycje, Tarnogród 1995

[9] Constytucye na zakończeniu Konfederacyi Tarnogrodzkiey y innych konfederacyi prowincyalnych y partykularnych do niey referuiących się, tak szlacheckich iako y woyskowych koronnych y W.X.L. sub authoritate et valore Seymu Pacificationis, vigore Traktatu Warszawskiego, ex consensu ordinum totius Reipublicae R.P. MDCCXVII. w Warszawie dnia pierwszego miesiąca lutego, postanowione., s. 2, 47.

[10] Urszula Kosińska, Sejm 1719-1720 a sprawa ratyfikacji traktatu wiedeńskiego, Warszawa 2003, s. 270.

[11] Wiesław Bondyra, Chronologia sejmików bełskich w czasach saskich (1697-1763), w: Res Historica, z. 7, 1999, s. 122.

[12] Teka Gabriela Junoszy Podoskiego, t. II, Poznań 1855, s. 203.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]