Józef Garbień

	Józef Garbień
	Józef Garbień
	kapitan
Data i miejsce urodzenia	11 grudnia 1896 ; Stary Łupków
Data i miejsce śmierci	3 maja 1954 ; Cieszyn
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Legiony Polskie; Wojsko Polskie
Jednostki	I Brygada Legionów Polskich
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-ukraińska (obrona Lwowa)
	Odznaczenia
	;

	Józef Garbień
Pełne imię i nazwisko	Józef Daniel Garbień
Data i miejsce urodzenia	11 grudnia 1896 ; Łupków
Data i miejsce śmierci	3 maja 1954 ; Cieszyn
Wzrost	178 cm
Pozycja	napastnik
	Kariera seniorska
	Kariera reprezentacyjna
	Multimedia w Wikimedia Commons

Józef Daniel Garbień (ur. 11 grudnia 1896 w Łupkowie, zm. 3 maja 1954 w Cieszynie) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant Polski w latach 1922–1926, lekarz i kapitan rezerwy służby zdrowia Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 11 grudnia 1896 w Łupkowie^[1]. Po ukończeniu szkół średnich w Stryju i Lwowie podjął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Ukończył je z tytułem doktora medycyny. Pracował jako chirurg, a także udzielał się w Radzie Naukowej Wychowania Fizycznego w Warszawie. Od 1933 roku ordynator oddziału chirurgicznego i dyrektor szpitala im. Józefa Piłsudskiego w Chrzanowie.

Jednocześnie już w trakcie pobytu w szkole średniej rozpoczął grę w piłkę nożną, grając w zespole Pogoni Stryj. We Lwowie nie przynależał do żadnego klubu. W związku z zaangażowaniem w działalność Sokoła i Drużyn Strzeleckich, po wybuchu wojny, w sierpniu 1914 roku Garbień wstąpił do I Brygady Legionów. Służył w szeregach 1 pułku piechoty^[2]. Po rozwiązaniu brygady trafił na front włoski. Odniósł także ciężką ranę podczas obrony Lwowa. Został mianowany do stopnia kapitana w Korpusie Oficerów Sanitarnych Lekarzy ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 (lok. 461).

Jako piłkarz przez 15 lat bronił barw Pogoni Lwów, przez kilka lat pełniąc również funkcję kapitana drużyny. Wystąpił także w 8 oficjalnych spotkaniach polskiej reprezentacji. Zadebiutował 28 maja 1922 w towarzyskim spotkaniu ze Szwecją na Stadionie Olimpijskim w Sztokholmie. Był to pierwszy wygrany mecz polskiej reprezentacji, a Garbień zdobył swojego premierowego, a dla Polski zwycięskiego gola w 74. minucie meczu, ustalającego wynik na 2:1.

Jako piłkarz i lekarz jednocześnie w 1925 roku wysunął projekt opieki medycznej nad sportowcami.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Pogoń Lwów, mistrz Polski z 1926 r., Garbień stoi pośrodku

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Łupków. twojebieszczady.net. [dostęp 2019-05-07].
↑ Henryk Picheta. Odzew lwowskich sportowców na apel red. Jacka Bryla. Henryk Picheta – Londyn. W,13. „Biuletyn”. Nr 42, s. 57-, Grudzień 1981. Koło Lwowian w Londynie.
↑ M.P. z 1931 r. nr 156, poz. 227 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 102 „za zasługi na polu wychowania fizycznego i rozwoju sportu”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

1904–1939. Księga pamiątkowa Lwowskiego Klubu Sportowego „Pogoń”. Lwów: LKS „Pogoń”, 1939, s. 97.
Lista oficerów Wojska Polskiego z lat 1914–1939. Józef Garbień. officersdatabase.appspot.com. [dostęp 7 maja 2014].
Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918–1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017.

[1] Łupków. twojebieszczady.net. [dostęp 2019-05-07].

[2] Henryk Picheta. Odzew lwowskich sportowców na apel red. Jacka Bryla. Henryk Picheta – Londyn. W,13. „Biuletyn”. Nr 42, s. 57-, Grudzień 1981. Koło Lwowian w Londynie.

[3] M.P. z 1931 r. nr 156, poz. 227 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

[4] M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 102 „za zasługi na polu wychowania fizycznego i rozwoju sportu”.

[1]

[2]

[3]

[4]

Józef Garbień

Spis treści

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Menu nawigacyjne

Szukaj