Józef Jasiński (podpułkownik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Jasiński
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

11 czerwca 1881
Bereźnica Szlachecka

Przebieg służby
Lata służby

do 1928

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

42 Pułk Piechoty
12 Batalion Graniczny
PKU Lwów Miasto

Stanowiska

dowódca batalionu piechoty
dowódca batalionu granicznego
komendant PKU

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie)

Józef Jasiński[1] (ur. 11 czerwca 1881 w Bereźnicy Szlacheckiej, pow. kałuski, zm. ?) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Józef Jasiński urodził się 11 czerwca 1881 roku w Bereżnicy Szlacheckiej, pow. kałuski[2]. Rodzice: Mikołaj Jasiński i Marianna Sobków. W czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach 42 pułku piechoty. Dowodził III batalionem. 9 czerwca 1920 roku został ranny w walkach pod miejscowością Obgów[3]. Od 26 lipca do 1 sierpnia 1920 roku dowodził pułkiem w zastępstwie etatowego dowódcy[4]. 14 października 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu majora, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[5].

1 czerwca 1921 roku w dalszym ciągu pełnił służbę w 42 pp[6]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 261. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7]. W latach 1923–1925 pełnił służbę w Departamencie Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie, pozostając oficerem nadetatowym 42 pp w Białymstoku[8][9]. Z dniem 25 lutego 1925 roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy 12 batalionu granicznego w Skałacie[10]. 28 lutego 1927 roku został przeniesiony z KOP do 42 pp z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Powiatowej Komendy Uzupełnień Lwów Miasto na okres czterech miesięcy[11].

22 lipca 1927 roku został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przydziałem do PKU Lwów Miasto na stanowisko komendanta[12]. 26 kwietnia 1928 roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI[13][14]. Z dniem 31 października 1928 roku został przeniesiony w stan spoczynku[15]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Nowy Targ. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[16].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W ewidencji Wojska Polskiego figurował jako Józef I Jasiński, w celu odróżnienia od innych oficerów noszących to samo imię i nazwisko.
  2. Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2020-07-18].
  3. Żołna 1929 ↓, s. 15.
  4. Dobroński i Filipow 1993 ↓, s. 13.
  5. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 40 z 20 października 1920 roku, poz. 960.
  6. Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 143, 668.
  7. Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 31.
  8. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 16, 248, 401.
  9. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 16, 229, 344.
  10. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 75 z 21 lipca 1925 roku, s. 397.
  11. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 28 lutego 1927 roku, s. 63.
  12. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 220.
  13. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 128.
  14. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 117, 165.
  15. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 15 z 11 listopada 1928 roku, s. 380.
  16. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 325, 939.
  17. Żołna 1929 ↓, s. 31.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]