Józef Korbicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Korbicz
Ilustracja
prof. dr hab. inż. Józef Korbicz, czł. rzecz. PAN
Data i miejsce urodzenia

19 marca 1951
Wysoka

Profesor nauk technicznych
Specjalność: automatyka i robotyka, informatyka
Doktorat

1980 – automatyka i robotyka
Politechnika Kijowska

Habilitacja

1986
Politechnika Kijowska

Profesura

1993

Polska Akademia Nauk
Status

członek rzeczywisty

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Zielonogórski

Wydział

Informatyki, Elektrotechniki i Automatyki

Dziekan
Wydział

Elektryczny PZ

Okres spraw.

1996–1999

Prorektor ds. nauki i współpracy z zagranicą
Uczelnia

Uniwersytet Zielonogórski
(do 2001 Politechnika Ziel.)

Okres spraw.

1999–2008

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Józef Korbicz (ur. 19 marca 1951 w Wysokiej koło Szprotawy) – doktor habilitowany, inżynier, profesor zwyczajny na Uniwersytecie Zielonogórskim. Członek rzeczywisty PAN.[1]

Obszar działalności naukowej[edytuj | edytuj kod]

  • diagnostyka procesów: detekcja i lokalizacja uszkodzeń, metody analityczne, obliczenia inteligentne, odporne obserwatory
  • metody i techniki sztucznej inteligencji: sztuczne sieci neuronowe, systemy neuronowo-rozmyte, systemy eksperckie, obliczenia ewolucyjne
  • modelowanie i symulacja procesów z czasoprzestrzenną dynamiką: rozmieszczanie czujników pomiarowych, filtry Kalmana, identyfikacja parametrów
  • zastosowania: ochrona powietrza, energetyka i przemysł cukrowniczy

Zatrudnienie[edytuj | edytuj kod]

Uniwersytet Zielonogórski (dawniej Politechnika Zielonogórska/Wyższa Szkoła Inżynierska):

Stopnie i tytuły[edytuj | edytuj kod]

  • magister: 1975, Politechnika Kijowska, Ukraina
  • doktor: 1980, Politechnika Kijowska, Ukraina
  • doktor habilitowany: 1986, Politechnika Kijowska, Ukraina
  • profesor: 1993, Instytut Badań Systemowych Polskiej Akademii Nauk, Warszawa

Najważniejsze książki z ostatnich lat[edytuj | edytuj kod]

  • Kulczycki P., Korbicz J., Kacprzyk J. (Eds.): Fractional Dynamical Systems: Methods, Algorithms and Applications – Cham: Springer, 2022, 397 p.
  • Kulczycki P., Korbicz J., Kacprzyk J. (Red.): Automatic Control, Robotics, and Information Processing – Berlin: Springer, 2021, 843 s.
  • Korbicz J., Maniewski R., Patan K., Kowal M. (Eds.): Current Trends in Biomedical Engineering and Bioimages Analysis – Berlin: Springer, 2020, 338 p.
  • Korbicz J., Kowal M. (Eds.): Intelligent Systems in Technical and Medical Diagnostics – Berlin: Springer, 2014, 536 p.
  • Tadeusiewicz R., Korbicz J., Rutkowski L., Duch W. (Red.): Sieci neuronowe w inżynierii biomedycznejInżynieria biomedyczna. Podstawy i zastosowania, tom 9, Warszawa: Akademicka Oficyna Wydawnicza EXIT, 2013, 745 s.
  • Korbicz J., Kościelny J.M. (Eds.): Modeling, Diagnostics and Process Control: Implementation in the DiaSter System – Berlin: Springer, 2010, 384 p.
  • Korbicz J., Kościelny J.M. (Red.): Modelowanie, diagnostyka i sterowanie nadrzędne procesami. Implementacja w systemie DiaSter – Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 2009, 446 s.
  • Korbicz J., Kościelny J.M., Kowalczuk Z., Cholewa W. (Eds.): Fault Diagnosis: Models, Artificial Intelligence, Applications – Berlin: Springer, 2004, 920 p.
  • Korbicz J., Kościelny J.M., Kowalczuk Z., Cholewa W. (Red.): Diagnostyka procesów. Modele, metody sztucznej inteligencji, zastosowania – Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 2004, 828 s.

Zagraniczne pobyty naukowe[edytuj | edytuj kod]

Visiting professor

  • Rosja: Far Eastern Federal University, Vladivistok, 2015
  • Francja: Nancy University, 2009
  • Chiny: University of Hong Kong, 2006
  • Australia: Swinburne University, Melbourne, 2006
  • USA: University of Alaska, Fairbanks, 2002 oraz University of Colorado, Boulder, 1994 i 1996
  • Kanada: University of Alberta, Edmonton, 2002 oraz University of Quebec, Hull, 1992

Staże i stypendia

  • Niemcy: University of Duisburg oraz University of Wuppertal – stypendium DAAD, 1994
  • USA: Virginia University, Charlottesville oraz University of Colorado, Boulder – stypendium IREX, 1991
  • Ukraina: Politechnika Kijowska oraz Instytut Cybernetyki Akademii Nauk Ukrainy – staż habilitacyjny, 1983–1986

Członkostwa[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowe

  • Institute of Electrical and Electronics Engineers (IEEE): Systems, Man and Cybernetics Society oraz Control Systems Society, od 1992; life senior member, od 2022
  • International Federation of Automatic Control (IFAC): Technical Committee – Detection, Supervision and Safety for Technical Processes, SAFEPROCESS, od 1997

Krajowe

  • Polska Akademia Nauk (PAN): członek korespondent, od 2007; członek rzeczywisty, od 2020
  • Komitet Automatyki i Robotyki PAN, od 1993
  • Zespół PAN ds. Współpracy z Międzynarodowym Instytutem Analizy Systemowej w Laxenburgu k. Wiednia (IIASA), 2003–2010
  • Dyrekcja Międzyuniwersyteckiego Centrum Informatyzacji, 2008–2012

Stanowiska związane z działalnością naukową[edytuj | edytuj kod]

  • założyciel i redaktor naczelny kwartalnika International Journal of Applied Mathematics and Computer Science, od 1991[3]
  • przewodniczący Komitetu Automatyki Robotyki PAN, od 2015; Przewodniczący Sekcji Systemów Inteligentnych Komitetu (1996-2015)
  • przewodniczący Rady Naukowej Instytutu Badań Systemowych PAN, od 2015
  • przewodniczący Komisji Cybernetyki Technicznej Oddziału PAN w Poznaniu (2003–2015)
  • przewodniczący Komisji Automatyki i Informatyki Oddziału PAN w Poznaniu (2015–2019)
  • przewodniczący Komisji Informatyki i Automatyki Oddziału PAN w Poznaniu, od 2020
  • przewodniczący Rady Dyscypliny Informatyka Techniczna i Telekomunikacja UZ[4]: od 2019
  • prezes Lubuskiego Towarzystwa Naukowego w Zielonej Górze, od 1993

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • Medal Zasłużonym dla Politechniki Rzeszowskiej im. Ignacego Łukasiewicza, 2018
  • Medal 50 lat Wydziału Informatyki, Elektrotechniki i Automatyki Uniwersytetu Zielonogórskiego, 2017
  • Srebrny medal 100-lecia Odnowienia Tradycji Politechniki Warszawskiej (Wydział Mechatroniki), 2016
  • Dyplom Honorowego Ambasadora Kongresów Polski – Polska Organizacja Turystyczna i Stowarzyszenie "Konferencje i Kongresy w Polsce", 2016
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, 2012 (M.P. z 2013, poz. 233)
  • Medal Komisji Edukacji Narodowej, 2000
  • Złoty Krzyż Zasługi, 1999
  • zespołowa nagroda naukowa Ministra Edukacji Narodowej i Sportu, 2003
  • indywidualne nagrody naukowe Ministra Edukacji Narodowej i Sportu, 1987 i 1989
  • indywidualne i zespołowe nagrody Rektora Uniwersytetu Zielonogórskiego (wcześniej Politechniki Zielonogórskiej), corocznie 1987-2016
  • Medal im. prof. Pawła Jana Nowickiego, Stowarzyszenie Elektryków Polskich, 2013
  • Certificate-Diploma of the Polish Neural Networks Society in recognition of outstanding contribution to the development of computational intelligence, 2014

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Prof. Józef Korbicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2010-12-26].[martwy link]
  2. Komputerowy System Informacji o Pracownikach. [dostęp 2019-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-09)].
  3. International Journal of Applied Mathematics and Computer Science [online], amcs.uz.zgora.pl [dostęp 2019-10-07] (ang.).
  4. Skład Rady. rditt.uz.zgora.pl. [dostęp 2020-07-21]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]