Józef Małobęcki
| Data i miejsce urodzenia |
4 sierpnia 1952 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | |
| Odznaczenia | |
    
| |
Józef Feliks Małobęcki (ur. 4 sierpnia 1952 w Staszowie)[1][2] – działacz opozycji demokratycznej w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Antoniego i Janiny. Ukończył Pomaturalne Studium Energetyczne w Radomiu (1974). Pracował w Zakładzie Remontowym Energetyki w Katowicach (1974–1976), a następnie jako sztygar zmianowy na oddziale grzewczym w Kopalniach i Zakładach Przetwórstwa Siarki Siarkopol – Kopalnia w Grzybowie[2].
W Solidarności działał od 1980. Był współzałożycielem komórek tej organizacji w swoim zakładzie pracy[2]. Był delegatem na I Krajowy Zjazd Delegatów „Solidarności” w Gdańsku, gdzie został wybrany na członka Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” z regionu „Ziemia Sandomierska”[2]. W dniu rozpoczęcia stanu wojennego został zatrzymany w Ostródzie[2]. Był internowany w Iławie, a następnie od 19 stycznia 1982 w OO Rzeszów-Załęże[1][2]. Zwolniony 29 kwietnia 1982, w tym samym roku, we wrześniu wyemigrował do USA[2]. Po powrocie do Polski w 2010 roku działa na niwie społecznej między innymi inicjując zmianę komunistycznych nazw ulic w Staszowie. 13 grudnia 2023 roku, w rocznicę stanu wojennego jest fundatorem obelisku w parku im. Adama Bienia w Staszowie, ku chwale i wdzięczności św. Janowi Pawłowi II, NSZZ Solidarności za odzyskanie wolności i niepodległości z opresji komunistycznej oraz z szacunku do ofiar stanu wojennego z dnia 13 grudnia 1981 roku.
Autor wspomnień Od staszowskiego działacza do członka Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” i dalsze dzieje(1991)[2].
Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (14 sierpnia 2017)[3],
- Krzyż Wolności i Solidarności (20 marca 2017)[4],
- Medal „Pro Patria” (2018),
- Medal 100-lecia Odzyskania Niepodległości (2018),
- Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości (2020)[5]
- „Zasłużony dla miasta i gminy Staszów” (1995)
- nagroda „Żeby Polska była Polską” Towarzystwa Patriotycznego (2013)[6].
- https://dzieje.pl/dziedzictwo-kulturowe/w-staszowie-odslonieto-obelisk-wdziecznosci-dla-nszz-solidarnosc-i-jana-pawla
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Dane osoby z katalogu osób "rozpracowywanych". Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2019-12-04].
- ↑ a b c d e f g h Józef Małobęcki. Encyklopedia Solidarności. [dostęp 2019-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-23)].
- ↑ M.P. z 2017 r. poz. 1069 „za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej”.
- ↑ M.P. z 2017 r. poz. 474 „za zasługi w działalności na rzecz niepodległości i suwerenności Polski oraz respektowania praw człowieka w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”.
- ↑ 33 osoby z województwa świętokrzyskiego z Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości. Zobacz kto został odznaczony [LISTA]. echodnia.eu, 2020-09-10. [dostęp 2020-09-19].
- ↑ Wręczenie nagród "Żeby Polska Była Polską" [online], vod.gazetapolska.pl, 26 listopada 2013 [dostęp 2020-03-03] (pol.).
- Członkowie Komisji Krajowej Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” (1980–1989)
- Delegaci na I Krajowy Zjazd Delegatów Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”
- Internowani w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej 1981–1982
- Ludzie urodzeni w Staszowie
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Wolności i Solidarności
- Wyróżnieni Medalem 100-lecia Odzyskania Niepodległości
- Odznaczeni Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości
- Odznaczeni Medalem Pro Patria
- Urodzeni w 1952