Józef Niemirowicz-Szczytt
| ||
 Jastrzębiec | ||
| Rodzina | Niemirowiczowie-Szczyttowie herbu Jastrzębiec | |
| Ojciec | Krzysztof Niemirowicz-Szczytt | |
| Matka | hr. Józefa Butler | |
| Żona |
Teresa Sielawa | |
| Dzieci |
z Teresą Sielawianką | |
Józef Niemirowicz-Szczytt (Józef Szczytt Niemirowicz / Józef Szczytt) herbu Jastrzębiec (II poł. XVIII w. – I poł XIX w.) – marszałek dawidgródzki, marszałek mozyrski (1805, 1806)
Kawaler Orderu Św. Stanisława.
Syn starosty witagolskiego Krzysztofa i hr. Józefy Butlerówny. Brat Ludwiki za Filipem Nereuszem Olizarem i Anny za Michałem Despotem-Zenowiczem.
Dziedzic rozległych dóbr kożangródzkich (ok. 25 tys. ha w poł. XIX w.) i Żemłosławia (który w 1806 sprzedał sędziemu mozyrskiemu Antoniemu Kieniewiczowi)[1].
Fundator wraz z drugą żoną Teklą z ks. Druckich-Lubeckich cerkwi unickiej św. Mikołaja Cudotwórcy w Kożangródku (1818)[2].
Działał dobroczynnie. Finansował uczniom naukę w szkole w Pińsku[3][4].
Dwukrotnie żonaty.
Wpierw z Teresą Sielawą, córką Józefa i Marianny z Reytanów (siostry Tadeusza), z którą miał:
- Krystynę za ks. Hieronimem Druckim-Lubeckim z Łunina, bratem Franciszka Ksawerego
Drugą żoną była ks. Tekla Drucka-Lubecka z Łunina, córka marszałka i kasztelana pińskiego Franciszka i Genowefy z Olizarów-Wołczkiewiczów, siostra Franciszka Ksawerego, z którą miał:
- Krzysztofa ożenionego z Ewą Karaffa-Korbutt
- Józefę, pannę
- Teresę, zmarłą w młodości.
Etnograf, pedagog i poeta Romuald Zienkiewicz (1811-1868), mieszkający w latach 40. XIX w. w Łuninie u Krystyny z Niemirowiczów-Szczyttów ks. Druckiej-Lubeckiej, utrwalił w swojej poezji pamięć o rodzinach Niemirowiczów-Szczyttów i ks. Druckich-Lubeckich, a w szczególności o Józefie i jego bliskich: Krystynie i jej dzieciach, Józefie, Teresie i Krzysztofie Niemirowiczach-Szczyttach[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ C. Jankowski, Powiat Oszmiański, Petersburg 1898, s. 168–169.
- ↑ Васіль Туміловіч. Кажан-Гарадок 500-гадовы.
- ↑ Archiwum do dziejów literatury i oświaty w Polsce, Tom 10, PAU, 1904, s. 498.
- ↑ Nauka polska, jej potrzeby, organizacja i rozwój, 1925, s. 272.
- ↑ R. Zienkiewicz, Próbki rymowe, Wilno, 1856.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- T. Żychliński, Złota Księga Szlachty Polskiej, Rocznik IV, Poznań 1882, s. 365: Niemirowiczowie-Szczyttowie h. Jastrzębiec