Józef Orlicki (wojskowy)
| |
 kapitan taborów
| |
| Data i miejsce urodzenia |
23 lutego 1895 |
|---|---|
| Data śmierci |
po 19 marca 1939 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
kierownik referatu |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
.jpg)
| |
| Odznaczenia | |
     
| |
Józef Orlicki, ps. „Orlicki-Skolatusz”[1] (ur. 23 lutego 1895 w Krakowie, zm. po 19 marca 1939) – kapitan taborów Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 23 lutego 1895 w Krakowie, w rodzinie Franciszka i Urszuli z domu Skolatusz[2]. W 1914 ukończył szóstą klasę w c. k. Gimnazjum III w Krakowie[3]. 17 lutego tego roku wstąpił do Związku Strzeleckiego[4].
16 sierpnia 1914 wstąpił do Legiony Polskich i został przydzielony do 3. kompanii III batalionu 1 pułku piechoty[4]. 23 marca 1915 został przeniesiony do 2. oddziału karabinów maszynowych 5 pułku piechoty[5]. 5 lipca 1916 został ciężko ranny w bitwie pod Kostiuchnówką[6]. Od 18 lipca do początku listopada 1916 leczył się w szpitalu Obrony Krajowej w Rzeszowie[7][5]. Następnie został przydzielony do komisariatu werbunkowego w Zamościu[5]. Na początku lipca 1917 wrócił do macierzystego pułku[5]. Od 15 grudnia 1917 działał w Polskiej Organizacji Wojskowej w Zamościu, w charakterze instruktora[4].
2 listopada 1918 wstąpił do Wojska Polskiego i służył w kompanii garnizonowej w Krasnymstawie[5]. Od 7 lutego 1919 w szeregach 8. kompanii 35 pułku piechoty walczył na wojnie z Ukraińcami, a później wojnie z bolszewikami[5]. W styczniu 1920 został przesunięty do 6. kompanii 35 pp[5]. Wyróżnił się 9 sierpnia 1920 w ataku na Długosiodło dowodząc plutonem, a po zranieniu porucznika Stanisława Rychtera – 6. kompanią[8]. W styczniu 1922, na własną prośbę, został zwolniony do rezerwy[5][9] i przydzielony w rezerwie do 35 pp[10]. 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu podporucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 1495. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty[11][12]. Posiadał wówczas przydział w rezerwie do 81 pułku piechoty w Grodnie[13][14].
W 1922, po zwolnieniu z wojska, ukończył czteromiesięczne kursy handlowe przy Akademii Handlowej w Krakowie[6]. Następnie wyjechał do Lidy, gdzie objął stanowisko sekretarza Centralnego Związku Osadników Wojskowych oraz instruktora kółek rolniczych[5]. W 1924 został zatrudniony w Powiatowej Komendzie Uzupełnień Lida na stanowisku referenta inwalidzkiego[5].
W sierpniu 1928 jako oficer rezerwy został powołany do służby czynnej w 81 pułku piechoty[5]. 15 maja 1930 został przemianowany na oficera zawodowego w stopniu porucznika w korpusie oficerów piechoty ze starszeństwem z 1 stycznia 1925 i 47. lokatą[15][16]. W czerwcu 1933 został przeniesiony do korpusu oficerów taborowych w tym samym stopniu i starszeństwie oraz 2. lokatą z jednoczesnym przeniesieniem z 81 pp do Kadry 3 dywizjonu taborów w Grodnie[17]. W marcu 1934 zajmował w tym oddziale stanowisko zastępcy komendanta parku taborów[3]. 27 czerwca 1935 prezydent RP nadał mu stopień kapitana z dniem 1 stycznia 1935 i 11. lokatą w korpusie oficerów taborowych[18][19]. W marcu 1939 pełnił służbę w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr III w Grodnie na stanowisku kierownika referatu materiałowo-budżetowego Szefostwa Taborów[20].
W marcu 1934 był kawalerem i nie miał dzieci[3].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 1767[21] – 28 lutego 1921[22][23]
- Krzyż Niepodległości – 16 września 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[24][1][25][26]
- Krzyż Walecznych po raz pierwszy i drugi[27][28]
- Srebrny Krzyż Zasługi – 1938 „za zasługi na polu pracy społecznej”[29]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[27]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[27]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-04-08]..
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1, 4.
- ↑ a b c Kolekcja ↓, s. 2.
- ↑ a b c Kolekcja ↓, s. 3, 4.
- ↑ a b c d e f g h i j k Kolekcja ↓, s. 4.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 2, 4.
- ↑ VII Lista strat 1916 ↓, s. 16.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 6.
- ↑ Druga lista 1922 ↓, s. 22.
- ↑ Spis oficerów rezerwy 1922 ↓, s. 207.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 563.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 501.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 360.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 312.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930, s. 197.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 103, 609.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933, s. 129.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 28 czerwca 1935, s. 78.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 277, w marcu 1939 zajmował 12. lokatę.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 515.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 19 marca 1921, s. 482.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-04-08]..
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 218, poz. 296.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-04-08]..
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 11 listopada 1931, s. 371.
- ↑ a b c Kolekcja ↓, s. 3.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 103.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938, s. 54.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Orlicki Józef. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.74-6916 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-04-08].
- VII Lista strat Legionów Polskich. Piotrków: Centralny Urząd Ewidencyjny Legionów Polskich przy Departamencie Wojskowym NKN, 1916-10-01.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Druga lista oficerów rezerwowych WP. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922-01-26.
- Alfabetyczny spis oficerów rezerwy. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922-05-01.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Członkowie Polskiej Organizacji Wojskowej
- Członkowie Związku Strzeleckiego (1910–1914)
- Kapitanowie taborów II Rzeczypospolitej
- Ludzie urodzeni w Krakowie
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (dwukrotnie)
- Odznaczeni Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Odznaczeni Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie 3 Dywizjonu Taborów
- Oficerowie 81 Pułku Strzelców Grodzieńskich
- Podoficerowie piechoty Legionów Polskich
- Uczestnicy bitwy pod Kostiuchnówką 1916
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Uczestnicy wojny polsko-ukraińskiej (strona polska)
- Urodzeni w 1895
- Zmarli w XX wieku
- Żołnierze 5 Pułku Piechoty Legionów Polskich (1914–1917)
- Żołnierze 35 Pułku Piechoty (II RP)