Józef Raczyński (ur. 19 marca 1874 roku w Baranowie, zm. 19 kwietnia 1931 w Warszawie) – polski działacz państwowy, minister rolnictwa i kierownik ministerstwa w kilku rządach II Rzeczypospolitej.
Urodził się w rodzinie rzemieślniczej. W latach 1896-1901 studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie się doktoryzował. W latach 1901-1904 pracował w Dyrekcji Skarbowej w Krakowie. Od 1915 był sekretarzem i dyrektorem biura Towarzystw Rolniczych w Krakowie. Od 17 lutego 1921 do 26 maja 1923 był ministrem lub kierownikiem ministerstwa rolnictwa i dóbr państwowych w rządach: Witosa, Ponikowskiego (pierwszym i drugim), Śliwińskiego, Nowaka, Sikorskiego. Po przewrocie majowym, od 15 maja do 21 czerwca 1926 (w dwóch rządach K. Bartla) sprawował kierownictwo dwóch resortów: Ministerstwa Rolnictwa i Dóbr Państwowych oraz Ministerstwa Reform Rolnych. W 1928 przeszedł na emeryturę. Do śmierci pełnił funkcję naczelnego dyrektora Centralnej Kasy Spółek Rolniczych im. Franciszka Stefczyka.
W 1924 został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[1].
Zmarł 19 kwietnia 1931, był żonaty, miał dzieci[2]. Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[3].
|
Ministrowie rolnictwa II RP |
|
Ministrowie rolnictwa i dóbr państwowych[1]
Ministrowie rolnictwa[2] |
|
 |
|
| Ministrowie reform rolnych[3] |
|
|
| Ministrowie rolnictwa i reform rolnych[4] |
|
|
- ↑ od 17 listopada 1918 do 25 kwietnia 1927
- ↑ od 25 kwietnia 1927 do 1 lipca 1932
- ↑ od 24 lipca 1923 do 1 lipca 1932
- ↑ od 1 lipca 1932 do 30 września 1939
|
|
