Józef Rokita

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	16 kwietnia 1981
Miejscowość	Wolibórz
Miejsce	Katedra Kościoła Starokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej pw. Matki Boskiej Wspomożenie Wiernych
Konsekrator	abp Piotr Bogdan Filipowicz
Współkonsekrowani biskupi
Marek Kordzik	29 czerwca 1983

Andrzej Józef Rokita
Józef Władysław Rokita
	Biskup
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	4 lutego 1911 ; Andrychów
Data i miejsce śmierci	27 grudnia 1995 ; Jelenia Góra - Cieplice
	Kanonik rzeczywisty Kapituły Arcybiskupiej Kościoła Staro-katolickiego w PRL
Okres sprawowania	1965–1968
	Infułat Kapituły Arcybiskupiej Kościoła Staro-katolickiego w PRL
Okres sprawowania	1968–1981
Wyznanie	starokatolickie
Kościół	Kościół Starokatolicki w RP
Diakonat	1961
Prezbiterat	8 września 1964
Nominacja biskupia	29 czerwca 1980
Sakra biskupia	29 marca 1970 (I); 16 kwietnia 1981 (II)
	Odznaczenia
	Złoty Krzyż Lotaryński z Przenajświętszym Obliczem Chrystusa
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Andrzej Józef Rokita, właśc. Józef Władysław Rokita (ur. 4 lutego 1911 w Andrychowie, zm. 27 grudnia 1995 w Jeleniej Górze) – polski arcybiskup Kościoła Staro-katolickiego w PRL, biskup tytularny Nazaretu, ojciec duchowny Seminarium Duchownego Kościoła Staro-katolickiego w PRL.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Józefa i Marii z domu Wojewodzic. Prezbiteriat przyjął z rąk abpa Bogdana Filipowicza 8 września 1964 roku w Warszawie^[1]. Rok później został podniesiony do godności kanonika rzeczywistego Kapituły Arcybiskupiej Kościoła Staro-katolickiego w PRL^[2]. 19 marca 1968 roku, na podstawie nominacji Biskupa Kościoła, wyniesiony do godności infułata Kapituły Arcybiskupiej.

Ze względu na szczególne zasługi dla Kościoła oraz sukcesy na polu duszpasterskim, III Synod Zwyczajny Kościoła Starokatolickiego w Polsce, obradujący na I sesji 29 maja 1977 r. uhonorował ks. Rokitę najwyższym kościelnym odznaczeniem – Złotym Krzyżem Lotaryńskim z Przenajświętszym Obliczem Chrystusa^[3].

Podczas IV Synodu Zwyczajnego Kościoła Starokatolickiego został wybrany na biskupa Kościoła Starokatolickiego. 16 kwietnia 1981 roku w Woliborzu przyjął z rąk abpa Bogdana Filipowicza sakrę biskupią (sub conditione), jednocześnie stając się trzecim (po bp. Banachu) biskupem Kościoła Staro-katolickiego w PRL^[4].

Wyniesiony do godności arcybiskupa piastował ten urząd do śmierci^[5]. Był wieloletnim proboszczem parafii w Cieplicach (dzielnicy Jeleniej Góry).

Zmarł 27 grudnia 1995 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Kościół Staro-katolicki wK.S. PRL Kościół Staro-katolicki wK.S., No 4/IX/64/D.Ord, 8 września 1964 .
↑ Kościół Staro-katolicki wK.S. PRL Kościół Staro-katolicki wK.S., I/I-D.Nom./III/65, 1965 .
↑ Bogdan PiotrB.P. Filipowicz Bogdan PiotrB.P., Decyzja o przyznaniu odznaczenia nr 4/D.P.E./V/77, 29 maja 1977 .
↑ Bogdan PiotrB.P. Filipowicz Bogdan PiotrB.P., Akt konsekracji ks. elekta Andrzeja Józefa Rokity na Biskupa Kościoła Staro-katolickiego Unii Samarytańskiej w Polsce, 16 kwietnia 1981 .
↑ Kościół Staro-katolicki wK.S. PRL Kościół Staro-katolicki wK.S., Decretum reg. 0/42, 2 kwietnia 1984 .

[1] Kościół Staro-katolicki wK.S. PRL Kościół Staro-katolicki wK.S., No 4/IX/64/D.Ord, 8 września 1964 .

[2] Kościół Staro-katolicki wK.S. PRL Kościół Staro-katolicki wK.S., I/I-D.Nom./III/65, 1965 .

[3] Bogdan PiotrB.P. Filipowicz Bogdan PiotrB.P., Decyzja o przyznaniu odznaczenia nr 4/D.P.E./V/77, 29 maja 1977 .

[4] Bogdan PiotrB.P. Filipowicz Bogdan PiotrB.P., Akt konsekracji ks. elekta Andrzeja Józefa Rokity na Biskupa Kościoła Staro-katolickiego Unii Samarytańskiej w Polsce, 16 kwietnia 1981 .

[5] Kościół Staro-katolicki wK.S. PRL Kościół Staro-katolicki wK.S., Decretum reg. 0/42, 2 kwietnia 1984 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]