Józef Sochaniewicz
 generał major
| |
| Data i miejsce urodzenia |
6 stycznia 1835 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
15 sierpnia 1902 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
Pułk Piechoty Nr 57 |
| Stanowiska |
komendant pułku |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
.png){kind=small}
Józef Sochaniewicz (ur. 6 stycznia 1835 w Bursztynie, zm. 15 sierpnia 1902 tamże) – generał major cesarskiej i królewskiej Armii.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 6 stycznia 1835[1][2][3], w Bursztynie, w rodzinie właściciela ziemskiego[1]. Ukończył z wynikiem dobrym sześć klas Gimnazjum w Brzeżanach[1].
Służbę wojskową rozpoczął jako ochotnik 24 stycznia 1853 w 11 pułku huzarów. Po roku w stopniu kaprala został przeniesiony do Pułku Piechoty Nr 57, pod koniec 1854 ukończył szkolenie kadeckie uzyskując stopień porucznika. W czasie wojny z Prusami w 1866 walczył jako oficer liniowy awansując na stopień kapitana.
W 1879 został przeniesiony do Przemyśla jako komendant batalionu w Pułku Piechoty Nr 10. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 1 listopada 1879. Zajmował się administracją jednostki i powoływany był na kierownika poboru w okręgu uzupełnień. Z dniem 1 stycznia 1883 przeniesiony został do nowo utworzonego Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 90 w Przemyślu[4] z takim samym zakresem obowiązków. W 1884 został nobilitowany za 32 lata służby wojskowej. W 1886 awansował na stopień podpułkownika, 1 maja 1889 awansował na pułkownika, a 1 października objął stałe dowództwo Pułku Piechoty Nr 90. W czerwcu 1894 został mianowany komendantem 89 Brygady Piechoty Obrony Krajowej w Przemyślu. 9 listopada 1894 został mianowany na stopień generała majora ze starszeństwem z 1 listopada 1894[2]. Odznaczony orderem Leopolda. 1 maja 1897 przeniesiony w stan spoczynku[2] i wówczas odznaczony Orderem Korony Żelaznej III klasy[5]. Zamieszkał w Krakowie, nie założył rodziny. Zmarł w Bursztynie. Został pochowany na miejscowym cmentarzu.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Rydel 2001 ↓, s. 280.
- ↑ a b c Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 174.
- ↑ [1] Na nagrobku podano datę urodzenia 7 listopada 1834.
- ↑ Rocznik oficerski 1883 ↓, s. 167, 446.
- ↑ Kronika. Z armii. „Echo Przemyskie”, s. 1, Nr 32 z 22 kwietnia 1897.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1883. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1883.
- Jan Rydel: W służbie cesarza i króla: generałowie i admirałowie narodowości polskiej w siłach zbrojnych Austro-Węgier w latach 1868-1918. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2001. ISBN 83-7188-235-1.
- Antonio Schmidt-Brentano: Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816-1918. Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2007.