Józef Twaróg
nadkomisarz Policji Państwowej | |
Data i miejsce urodzenia |
12 marca 1889 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
1940 |
Formacja | |
Odznaczenia | |
Józef Twaróg (ur. 12 marca 1889 w Dojazdowie, zm. 1940 w Kalininie) – nadkomisarz Policji Państwowej, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Dojazdowie, w rodzinie Kacpra i Marty z Wójcików[1]. Od 11 listopada 1918 do 7 stycznia 1919 w Wojsku Polskim[1]. Od 1 lutego 1919 roku do 14 kwietnia 1920 w Policji Państwowej[1]. Od 15 kwietnia 1920 do 20 stycznia 1923 ponownie w Wojsku Polskim[1]. Od 1 lipca 1923 znów w Policji Państwowej[1]. Służył m.in. jako Komendant Powiatowy Policji w Brześciu nad Bugiem. 13 sierpnia 1936 został przeniesiony na stanowisko oficera inspekcyjnego w Komendzie Wojewódzkiej Policji w Brześciu nad Bugiem[1].
8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 2050. lokatą w korpusie oficerów piechoty[2]. Posiadał wówczas przydział w rezerwie do 76 Pułku Piechoty w Grodnie[3]. W 1934, jako porucznik rezerwy pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Łuniniec. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr IX. Był wówczas w grupie „pełniących służbę w Policji Państwowej w stopniach oficerów PP”[4].
W czasie kampanii wrześniowej 1939 dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Ostaszkowie. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Kalininie (obecnie Twer) i pogrzebany w Miednoje. Od 2 września 2000 spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Miednoje.
4 października 2007 został pośmiertnie awansowany na stopień podinspektora Policji Państwowej[5][6][7].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Złoty Krzyż Zasługi[1]
- Srebrny Krzyż Zasługi[1]
- Brązowy Krzyż Zasługi[1]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[1]
- Srebrny Medal za Długoletnią Służbę[1]
- Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939 r. - 1 stycznia 1986 (pośmiertnie)[8]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k Miednoje 2005 ↓, s. 951.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 505.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 344.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 1019.
- ↑ Funkcjonariusze Policji – Uroczysty Apel Pamięci 9 listopada 2007 roku, plac marszałka Józefa Piłsudskiego w Warszawie polskieradio.pl [dostęp 2012-04-06]
- ↑ Bożena Łojek: Pośmiertne awansowanie żołnierzy i funkcjonariuszy Rzeczypospolitej Polskiej zamordowanych w 1940 r. w ZSRR w wyniku zbrodni katyńskiej, [w:] Zeszyty Katyńskie (nr 23), Warszawa 2008, s. 204–230. ISBN 978-83-917780-5-0.
- ↑ LISTA OSÓB ZAMORDOWANYCH W KATYNIU, CHARKOWIE, TWERZE I MIEDNOJE MIANOWANYCH POŚMIERTNIE NA KOLEJNE STOPNIE. katedrapolowa.pl. s. 70. [dostęp 2015-12-21]. (pol.).
- ↑ Zarządzenie Nr 1/86 Ministra Spraw Wojskowych z 1 stycznia 1986 r. w sprawie nadania odznaki pamiątkowej „Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939 r.” Dziennik Ustaw RP Nr 2 z 10 kwietnia 1986 r., s. 30.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Zuzanna Gajowniczek, Bernadetta Gronek, Bernard Kayzer: Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Grzegorz Jakubowski (red.). T. 2 M–Ż. Warszawa: Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2005. ISBN 83-89474-06-9.
- Funkcjonariusze Policji Państwowej zamordowani w Kalininie
- Porucznicy piechoty II Rzeczypospolitej
- Ludzie związani z Brześciem
- Nadkomisarze Policji Państwowej
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Brązowym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Odznaczeni Srebrnym Medalem za Długoletnią Służbę (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (władze RP na uchodźstwie)
- Odznaczeni Krzyżem Kampanii Wrześniowej 1939 r.
- Urodzeni w 1889
- Zmarli w 1940