Jürgen Schiewe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jürgen Schiewe
Data i miejsce urodzenia

31 marca 1955
Königslutter-Leim

Zawód, zajęcie

germanista, językoznawca

Narodowość

Niemcy

Tytuł naukowy

profesor Uniwersytet Greifswaldzki 2003-2018

Edukacja

doktorat 1986, habilitacja 1994

Alma Mater

Uniwersytet we Freiburgu i. Br.

Uczelnia

Uniwersytet Greifswaldzki

Jürgen Schiewe (ur. 31 marca 1955 w Königslutter-Leim) – niemiecki germanista, językoznawca, badacz historii języka niemieckiego i kultury Niemiec, badacz historii puryzmu językowego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1976–1982 studiował germanistykę, filozofię i historię na uniwersytetach w Ratyzbonie i we Freiburgu Bryzgowijskim. Doktoryzował się z językoznawstwa germanistycznego w roku 1986. W roku 1988 otrzymał nagrodę Fundacji Hugo Mosera za swoją pracę o historii Uniwersytetu we Freiburgu.

Habilitację uzyskał w roku 1994. Do 2000 pracownik naukowy Uniwersytetu we Freiburgu. Od roku 2000 na Uniwersytecie im. Ernsta Moritza Arndta w Greifswaldzie, w latach 2003–2018 piastował tam stanowisko profesora jako kierownik Katedry Językoznawstwa Germanistycznego[1].

Od 2007 członek rzeczywisty Niemieckiej Akademii Języka i Literatury (Deutsche Akademie für Sprache und Dichtung). Od 2008 członek Rady ds. Niemieckiej Ortografii (Rat für deutsche Rechtschreibung)[2].

W latach 2003–2011 współpracował z Instytutem Filologii Germańskiej Uniwersytetu Szczecińskiego – współorganizator cyklicznych międzynarodowych konferencji językoznawczych „Komunikacja dla Europy” („Kommunikation für Europa”) w Pobierowie (w zachodniopomorskim) i współredaktor tomów pokonferencyjnych[3].

Członek Rady Naukowej „Colloquia Germanica Stetinensia[4].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Publikacje Schiewego dotyczą następujących tematów: historia języka niemieckiego na tle przemian kulturowych, historia puryzmu językowego w Niemczech i w Europie, krytyka językowa.

Ważniejsze publikacje książkowe[edytuj | edytuj kod]

  • 1986: Sprache und Öffentlichkeit. Carl Gustav Jochmann und die politische Sprachkritik der Spätaufklärung. Berlin: Erich Schmidt.
  • 1986: Die Macht der Sprache. Eine Geschichte der Sprachkritik von der Antike bis zur Gegenwart. München: C.H. Beck.
  • 1988. Sprachpurismus und Emanzipation. Joachim Heinrich Campes Verdeutschungsprogramm als Voraussetzung für Gesellschaftsveränderungen. Hildesheim etc.: Olms.
  • 1996: Sprachenwechsel – Funktionswandel – Austausch der Denkstile: die Universität Freiburg zwischen Latein und Deutsch. Tübingen: Niemeyer.
  • 2004: Öffentlichkeit. Entstehung und Wandel in Deutschland. Paderborn u.a.: Schöning.
  • 2022: Sprachkritik. Dokumente der Konturierung und Etablierung einer linguistischen Teildisziplin. Hildesheim etc.: Olms.

Redakcja tomów (wybór)[edytuj | edytuj kod]

  • 2006: Kompetenz, Diskurs, Kontakt. Sprachphänomene in der Diskussion. Beiträge des deutsch-polnischen Kolloquiums, Greifswald 21.–22. Oktober 2004. Frankfurt a. M. etc.: Peter Lang.
  • 2006: (współred.: Ryszard Lipczuk/Werner Westphal): Kommunikation für Europa. Interkulturelle Kommunikation als Schlüsselqualifikation. Frankfurt a. M. etc.: Peter Lang.
  • 2011: (współred.: Ryszard Lipczuk/Krzysztof Nerlicki/Werner Westphal): Kommunikation für Europa II. Sprache und Identität. Frankfurt a. M. etc.: Peter Lang[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Germanistik Uni-Greifswald https://germanistik.uni-greifswald.de/pensionierte-professoren/schiewe/.
  2. Deutsche Akademie Greifswalder Germanist in Deutsche Akademie für Sprache und Dichtung aufgenommen (idw-online.de)[1].
  3. Pobierowo Kommunikation für Europa: Interkulturelle Kommunikation als Schlüsselqualifikation: Schiewe, Jürgen, Lipczuk, Ryszard, Westphal, Werner: Amazon.de: Books.
  4. CGS Redaktionsseite – nr 30 – Colloquia Germanica Stetinensia – Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego (wnus.edu.pl)[2].
  5. Jürgen Schiewe, Kommunikation für Europa II: Sprache und Identität, Peter Lang, 2010, ISBN 978-3-631-58014-1 [dostęp 2023-01-13] (niem.).