Język andio
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
1700 (1991) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 2 wrażliwy↗ | ||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | bzb | ||
| IETF | bzb | ||
| Glottolog | andi1257 | ||
| Ethnologue | bzb | ||
| BPS | 0505 2 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język andio (a. andio’o), także: imbao’o, masama[1][2] – język austronezyjski używany przez grupę ludności w prowincji Celebes Środkowy w Indonezji. Według danych z 1991 roku posługuje się nim 1700 osób[1].
Blisko spokrewniony z językiem saluan[1][3]. Z perspektywy leksykostatystyki jest też stosunkowo bliski językowi balantak (najpewniej został poddany znacznym jego wpływom)[3]. Potencjalnie zagrożony wymarciem, znajduje się pod presją innych języków (indonezyjskiego, saluan i balantak)[4].
O ile w piśmiennictwie stosuje się różne nazwy, to lokalna ludność preferuje określenie masama[1]. Nazwa bobongko ma dla tej społeczności charakter pejoratywny i oprócz tego określa odrębny język bobongko[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Andio, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 17, Dallas: SIL International, 2013–2014 [dostęp 2013-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2013-08-22] (ang.).
- ↑ Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Andio. Glottolog 4.6. [dostęp 2022-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-04)]. (ang.).
- ↑ a b David Mead: Andio. Sulawesi Language Alliance. [dostęp 2023-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-01-24)]. (ang.).
- ↑ Wurm 2007 ↓, s. 471.
- ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Bobongko, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stephen A. Wurm: Australasia and the Pacific. W: Christopher Moseley (red.): Encyclopedia of the World’s Endangered Languages. Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 425–577. DOI: 10.4324/9780203645659. ISBN 978-0-203-64565-9. OCLC 47983733. (ang.).