Język bagheli
![]() |
Ten artykuł od 2023-09 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Obszar |
Indie (stany Madhya Pradesh i Uttar Pradesh) | ||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
ok. 2,7 mln (2011)[1] | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
Kody języka | |||
Kod ISO 639-3↗ | bfy | ||
IETF | bfy | ||
Glottolog | bagh1251 | ||
Ethnologue | bfy | ||
SIL | bfy | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język bagheli (dewanagari: बघेली lub बाघेली) – język indoaryjski używany przez ok. 2,7 mln osób w regionie Baghelkhand w północnych Indiach, głównie w stanach Madhya Pradesh i Uttar Pradesh. Blisko spokrewniony z językami awadhi i ćhattisgarhi.
Przez władze centralne w Delhi uważany jest raczej za wschodni dialekt hindi.
Posiada kilka dialektów. Odmiana używana w dystrykcie Rewa pełni funkcję standardu[1]. W powszechnym użyciu jest także język hindi[1].
Zapisywany jest pismem dewanagari[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d David M. Eberhard , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Bagheli, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- R.S. Pathak , The Phonetics of Bagheli: A Phonetic and Phonological Study of a Dialect of Hindi, New Delhi: National Pub. House, 1980 (ang.).
- Hira Lal Shukla , Contrastive Distribution of Bagheli Phonemes, Raipur: M.P.: Alok Prakashan, 1969 (ang.).
- Bhagvati Prasad Shukla , Bagheli Bhasha aur sahithya, Allahabad: Sahitya bhavan Pvt. Ltd, 1972 (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Bagheli, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], Dallas: SIL International [dostęp 2010-01-16] (ang.).