Język banda
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
3 tys. (1987) | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 7 wypierany↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | bnd | ||
IETF | bnd | ||
Glottolog | band1355 | ||
Ethnologue | bnd | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język banda, także eli-elat[1] (tur wandan)[2] – język austronezyjski używany w prowincji Moluki w Indonezji, na wyspie Kai Besar (Yut) w grupie wysp Kai (Kei). Według danych z 1987 roku posługuje się nim 3 tys. osób[3].
Dzieli się na dwa dialekty: eli i elat, używane we wsiach Banda-Eli i Banda-Elat[3]. W użyciu jest także język kei[3][4]. Społeczność posługuje się też indonezyjskim i lokalnym malajskim (bliskim odmianie ambońskiej)[5].
Jest odrębny od pozostałych języków regionu[3]. Jego użytkownicy przybyli w XVII wieku z wysp Banda[6][7]. Według Ethnologue (wyd. 18) znajomość języka banda jest w zaniku[3].
Służy przede wszystkim jako język mówiony; bywa zapisywany jedynie sporadycznie, bez ustandaryzowanej ortografii. Historycznie w roli języka literackiego występował malajski zapisywany pismem arabskim[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 86, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 [zarchiwizowane] (pol.).
- ↑ Collins i Kaartinen 1998 ↓, s. 540.
- ↑ a b c d e M. Paul Lewis , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Banda, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2020-05-30] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-25] (ang.).
- ↑ Hughes 1987 ↓, s. 84.
- ↑ Collins i Kaartinen 1998 ↓, s. 545–548.
- ↑ Hughes 1987 ↓, s. 80.
- ↑ Collins i Kaartinen 1998 ↓, s. 521–525.
- ↑ Collins i Kaartinen 1998 ↓, s. 547.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- James T. Collins, Timo Kaartinen , Preliminary notes on Bandanese; Language maintenance and change in Kei, „Bijdragen tot de taal-, land- en volkenkunde / Journal of the Humanities and Social Sciences of Southeast Asia”, 154 (4), 1998, s. 521–570, DOI: 10.1163/22134379-90003884, ISSN 0006-2294, JSTOR: 27865462 (ang.).
- Aone van Engelenhoven, Dressed, undressed, or both; The case of Ewaw in Southeast Maluku, „Wacana”, 22 (2), 2021, s. 389–418, DOI: 10.17510/wacana.v22i2.1039, ISSN 2407-6899 [dostęp 2022-08-25] (ang.).
- Jock Hughes , The languages of Kei, Tanimbar and Aru: Lexicostatistic classification, [w:] Soenjono Dardjowidjojo (red.), Miscellaneous studies of Indonesian and other languages in Indonesia, Part 9, Jakarta: Badan Penyelenggara Seri Nusa, Universitas Atma Jaya, 1987 (NUSA: Linguistic studies in Indonesian and languages in Indonesia 27), s. 71–111, OCLC 896429711 [dostęp 2022-08-26] (ang.).