Język banjar
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
|
||
| Obszar | Indonezja, (Kalimantan), Malezja | |
| Liczba mówiących | ok. 3,5 mln | |
| Klasyfikacja genetyczna | Języki austronezyjskie Języki malajsko-polinezyjskie Język banjar |
|
| Pismo/alfabet | łacińskie | |
| ISO 639-3 | bjn | |
| W Wikipedii | ||
| Zobacz też: język, języki świata |
||
Język banjar, bandżar - język austronezyjski używany w południowej i wschodniej części Borneo (Kalimantan), gdzie służy jako lingua franca. Blisko spokrewniony z językiem malajskim, lecz wykazuje również silne wpływy słownictwa jawajskiego.
Bibliografia[edytuj]
- Majewicz, Alfred F., Języki świata i ich klasyfikacja, PWN, Warszawa, 1989, ISBN 83-01-08163-5
