Język banjar
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
| Obszar | Indonezja, (Kalimantan), Malezja | |
| Liczba mówiących | ok. 3,5 mln | |
| Klasyfikacja genetyczna | Języki austronezyjskie Języki malajsko-polinezyjskie Język banjar | |
| Pismo/alfabet | łacińskie | |
| Status oficjalny | ||
|---|---|---|
| Ethnologue | 3 szersza komunikacja↗ | |
| Kody języka | ||
| Kod ISO 639-3↗ | bjn | |
| IETF | bjn | |
| Glottolog | banj1241 | |
| Ethnologue | bjn | |
| W Wikipedii | ||
| Zobacz też: język, języki świata | ||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | ||
Język banjar, bandżar - język austronezyjski używany w południowej i wschodniej części Borneo (Kalimantan), gdzie służy jako lingua franca. Blisko spokrewniony z językiem malajskim, lecz wykazuje również silne wpływy słownictwa jawajskiego.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Majewicz, Alfred F., Języki świata i ich klasyfikacja, PWN, Warszawa, 1989, ISBN 83-01-08163-5
