Język bedża
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
| وبداوية Badāwīyä | |
| Obszar | Egipt, Erytrea, Sudan |
| Liczba mówiących | 1.178.000 |
| Klasyfikacja genetyczna | Języki afroazjatyckie *Języki kuszyckie **Język bedża |
| Pismo | ? |
| Status oficjalny | |
| język urzędowy | ? |
| Regulowany przez | ? |
| Kody języka | |
| ISO 639-1 | - |
| ISO 639-2 | bej |
| SIL | BEI |
| W Wikipedii | |
| Zobacz też: język, języki świata |
|
 |
|
Język bedża - język z rodziny języków afroazjatyckich, najczęściej zaliczany do podrodziny kuszyckiej, używany przez ponad 1 mln ludzi wzdłuż wybrzeży Morza Czerwonego w południowym Egipcie (około 77 tys.) i Sudanie (ok. 950 tys.) oraz Erytrei (ok. 120 tys.). Zaświadczony w dokumentach historycznych już za czasów faraonów.
Język ten dzieli bardzo niewiele słownictwa z innymi językami kuszyckimi i niektórzy językoznawcy (np. Robert Hetzron) uznają go raczej za język izolowany w obrębie rodziny afroazjatyckiej. Z drugiej strony na bliski związek języka bedża z językami kuszyckimi wskazuje jego budowa morfologiczna.
|
|||||
