Język bihari
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
szacunkowo 63 miliony | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| język urzędowy | Indie | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-1↗ | brak | ||
| Kod ISO 639-2↗ | bih | ||
| ?↗ | bih | ||
| IETF | bh | ||
| Glottolog | biha1245 | ||
| GOST 7.75–97 | 110 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Języki bihari – zbiorcze określenie języków maithili, bhodźpuri, magadhi i innych bytów językowych na terenie indyjskiego stanu Bihar oraz przygranicznych terenach Nepalu. Zaliczane są one do wschodniej grupy języków indoaryjskich, wraz z bengalskim, orija i asamskim. Ze względu na fakt, że językiem administracji i szkolnictwa w stanie Bihar jest hindi, użytkownicy tych języków mają stosunkowo niskie poczucie tożsamości językowej (nie dotyczy to języka maithili), pomimo wypracowania bogatej literatury ludowej (pieśni i opowiadania) w tych językach.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).