Język bikolski
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
| Obszar | Filipiny | |
| Liczba mówiących | ok. 24 mln | |
| Klasyfikacja genetyczna | Języki austronezyjskie
| |
| Pismo/alfabet | łacińskie | |
| Status oficjalny | ||
|---|---|---|
| Regulowany przez | ] | |
| Kody języka | ||
| Kod ISO 639-1↗, ISO 639-1 | tl | |
| Kod ISO 639-2↗, ISO 639-2 | bik | |
| Kod ISO 639-3↗ | bik | |
| IETF | bik | |
| Glottolog | biko1240 | |
| GOST 7.75–97 | бик 103 | |
| W Wikipedii | ||
| Zobacz też: język, języki świata
| ||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | ||
Język bikolski, bikol - język malajsko-polinezyjski, używany głównie na półwyspie Bikol na filipińskiej wyspie Luzon. Ma kilka mocno zróżnicowanych odmian regionalnych, traktowanych czasami jako odrębne języki. Z tego względu określany jest jako tzw. makrojęzyk[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Majewicz, Alfred F., Języki świata i ich klasyfikacja
- ↑ a b ethnologue.com
