Język bikolski
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| |||||
| Obszar | Filipiny | ||||
| Liczba mówiących | ok. 24 mln | ||||
| Pismo/alfabet | łacińskie | ||||
| Klasyfikacja genetyczna | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kody języka | |||||
| ISO 639-1 | tl | ||||
| ISO 639-2 | bik | ||||
| Kod ISO 639-3↗ | bik | ||||
| IETF | bik | ||||
| Glottolog | biko1240 | ||||
| GOST 7.75–97 | бик 103 | ||||
| W Wikipedii | |||||
| |||||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||||
Język bikolski, bikol – język austronezyjski używany głównie na półwyspie Bikol na filipińskiej wyspie Luzon. Ma kilka mocno zróżnicowanych odmian regionalnych, traktowanych czasami jako odrębne języki. Z tego względu serwis Ethnologue traktuje go jako tzw. makrojęzyk[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikacja
- ↑ a b ethnologue.com