Język bikolski
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| |||||
Obszar | Filipiny | ||||
Liczba mówiących | ok. 24 mln | ||||
Pismo/alfabet | łacińskie | ||||
Klasyfikacja genetyczna | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kody języka | |||||
ISO 639-1 | tl | ||||
ISO 639-2 | bik | ||||
Kod ISO 639-3↗ | bik | ||||
IETF | bik | ||||
Glottolog | biko1240 | ||||
Ethnologue | bik | ||||
GOST 7.75–97 | бик 103 | ||||
W Wikipedii | |||||
| |||||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język bikolski, bikol – język austronezyjski używany głównie na półwyspie Bikol na filipińskiej wyspie Luzon. Ma kilka mocno zróżnicowanych odmian regionalnych, traktowanych czasami jako odrębne języki. Z tego względu serwis Ethnologue traktuje go jako tzw. makrojęzyk[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikacja
- ↑ a b ethnologue.com