Język bodo
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| |||
| Obszar | Indie (Asam), Nepal, Bangladesz | ||
| Liczba mówiących | ok. 603 000 | ||
| Pismo/alfabet | dewanagari | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
|---|---|---|---|
| Status oficjalny | |||
| język urzędowy | Indie, Nepal, Bangladesz | ||
| UNESCO | 2 wrażliwy↗ | ||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-1↗, ISO 639-1 | – | ||
| Kod ISO 639-2↗, ISO 639-2 | sit | ||
| Kod ISO 639-3↗ | brx | ||
| IETF | brx | ||
| Glottolog | bodo1269 | ||
| Ethnologue | brx | ||
| WALS | bod | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język bodo, boro (बोड़ो) – język z grupy bodo-naga-kachin chińsko-tybetańskiej rodziny językowej, używany przez lud Bodo w północno-wschodniej części Indii, w Nepalu i Bangladeszu. Zgodnie z konstytucją indyjską posiada status języka urzędowego w stanie Asam. Obecnie zapisywany zazwyczaj w dewanagari, w przeszłości w alfabecie bengalskim bądź łacińskim.
Jest blisko spokrewniony z językami dimasa w Asamie, garo w Meghalai oraz kokborok w Tripurze.
Spis treści
Dialekty[edytuj | edytuj kod]
Język bodo dzieli się z grubsza na trzy grupy dialektalne, dialekt zachodni służy jako standard.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Majewicz, Alfred F., Języki świata i ich klasyfikacja, PWN, Warszawa, 1989, ISBN 83-01-08163-5
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
| ||||||
