Język bodo

	बोड़ो (boro)
	बोड़ो (boro)
Obszar	Indie (Asam), Nepal, Bangladesz
Liczba mówiących	ok. 603 000
Pismo/alfabet	dewanagari
Klasyfikacja genetyczna
	Języki chińsko-tybetańskie; Języki tybeto-birmańskie; Języki bodo-naga-kachin; Język bodo;
Status oficjalny
język urzędowy	Indie, Nepal, Bangladesz
UNESCO	2 wrażliwy↗, 4 poważnie zagrożony↗
Ethnologue	5 rozwojowy↗
Kody języka
Kod ISO 639-1↗, ISO 639-1	–
Kod ISO 639-2↗, ISO 639-2	sit
Kod ISO 639-3↗	brx
IETF	brx
Glottolog	bodo1269
Ethnologue	brx
WALS	bod
	W Wikipedii
	Zobacz też: język, języki świata
	Zobacz też: język, języki świata
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język bodo, boro (बोड़ो) – język z grupy bodo-naga-kachin chińsko-tybetańskiej rodziny językowej, używany przez lud Bodo w północno-wschodniej części Indii, w Nepalu i Bangladeszu. Zgodnie z konstytucją indyjską posiada status języka urzędowego w stanie Asam. Obecnie zapisywany zazwyczaj w dewanagari, w przeszłości w alfabecie bengalskim bądź łacińskim.

Jest blisko spokrewniony z językami dimasa w Asamie, garo w Meghalai oraz kokborok w Tripurze.

Dialekty[edytuj | edytuj kod]

Język bodo dzieli się z grubsza na trzy grupy dialektalne, dialekt zachodni służy jako standard.

Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikacja, PWN, Warszawa, 1989, ISBN 83-01-08163-5