Język campalagian
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
30 tys. (1987) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-3↗ | cml | ||
| IETF | cml | ||
| Glottolog | camp1262 | ||
| Ethnologue | cml | ||
| BPS | 0627 5 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język campalagian (lub tjampalagian), także: tallumpanuae, tasing[1][2], kone-konee[3] (lub kone’ kone’e[4], koneq-koneq[5]) – język austronezyjski używany w prowincji Celebes Zachodni w Indonezji (kecamatan Campalagian, kabupaten Polewali Mandar)[1][3]. Według danych z 1987 roku posługuje się nim 30 tys. osób[1].
Jest blisko spokrewniony z językiem bugijskim[6][7]. Potencjalnie zagrożony wymarciem. We wsi Bonde pozostaje w użyciu w kontaktach domowych i w sferze religijnej, ale wśród młodszego pokolenia zaczyna dominować język indonezyjski. W innych miejscowościach (Parappe, Buku, Passairang, Panyampa, Banua Baru, Katumbangan Lemo) posługuje się nim jedynie część rodzin[4]. Wieś Buku ma swój własny dialekt[7]. W regionie przeważa język mandarski[4].
Nie wykształcił piśmiennictwa[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Campalagian, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Barbara F. Grimes, Richard Saunders Pittman, Joseph Evans Grimes: Ethnologue: Languages of the World. Wyd. 13. Dallas, Texas: Summer Institute of Linguistics, 1996, s. 659. ISBN 978-1-55671-026-1. OCLC 36787271. (ang.).
- ↑ a b Bahasa Kone-Konee. [w:] Peta Bahasa [on-line]. Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan. [dostęp 2022-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-12-30)]. (indonez.).
- ↑ a b c Asyrah, Noer Jihad Saleh, Herawaty Abbas. Pemertahanan bahasa Kone Kone’e (dialek Tallumpanuae) di desa Bonde, Campalagian, Polewali Mandar. „JOEL: Journal of Educational and Language Research”. 1 (7), s. 727–736, 2022. [dostęp 2022-12-30]. [zarchiwizowane z adresu 2022-12-30]. (indonez.).
- ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Koneq-koneq, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 25, Dallas: SIL International, 2022 [dostęp 2022-12-30] (ang.).
- ↑ Muhammad Sikki: Tata bahasa Bugis. Jakarta: Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1991, s. 3. ISBN 979-459-102-5. OCLC 25008671. (indonez.).
- ↑ a b Timothy Friberg, Thomas V. Laskowske: South Sulawesi Languages. W: James N. Sneddon (red.): Studies in Sulawesi Linguistics. Cz. 1. Badan Penyelenggara Seri NUSA, 1989, s. 1–18, seria: NUSA: Linguistic Studies in Indonesian and Languages in Indonesia 31. [dostęp 2022-12-30]. (ang.).