Język galoli
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
14 tys.[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-3↗ | gal | ||
| IETF | gal | ||
| Glottolog | galo1243 | ||
| Ethnologue | gal | ||
| Występowanie | |||
 Rozprzestrzenienie języka galoli | |||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język galoli[2], także: galole, galolen, galolem, galolin – język austronezyjski używany głównie w Timorze Wschodnim. Według danych z 2010 r. posługuje się nim 13 tys. mieszkańców dystryktów Aileu, Dili i Manatuto w Timorze Wschodnim[1].
Dodatkowo 680 użytkowników zamieszkuje wyspę Wetar w prowincji Moluki w Indonezji (wieś Iliwaki, kabupaten Maluku Barat Daya)[1].
Dzieli się na kilka dialektów: manatutu (vila), wetar (iliwaki), lakloo (lacló), laleia[1].
Zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Galolen, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 19, Dallas: SIL International, 2016 [dostęp 2020-12-06] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-30] (ang.).
- ↑ Geoffrey Hull: The Languages of East Timor. Macquarie University, 2004-08-24. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-20)]. (ang.).