Język gondi
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| Obszar |
Indie (stany Madhya Pradesh, Chhattisgarh, Andhra Pradesh i Maharasztra) | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
ok. 2 mln[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 2 wrażliwy↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-2↗ | gon | ||
| Kod ISO 639-3↗ | gon | ||
| IETF | gon | ||
| Glottolog | nort3258 | ||
| Ethnologue | gon | ||
| GOST 7.75–97 | гон 153 | ||
| WALS | gon | ||
| SIL | gon | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język gondi (Gōndi) – język drawidyjski, używany przez około 3 mln Adiwasich z plemienia Gondów w środkowych Indiach. Nie posiada pisanej literatury, lecz ustna tradycja literacka (opowieści, pieśni weselne) jest bardzo bogata. Zapisywany bywa pismem dewanagari lub telugu. Zróżnicowanie gwarowe nie zostało dobrze poznane. Wyróżnia się grupę północną (ok. 2 mln użytkowników) i południową (100 tys. użytkowników).