Język kaććhi
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| |||
| Obszar | Indie oraz Pakistan, Trynidad i Tobago, Wielka Brytania, Stany Zjednoczone, Kenia, Tanzania | ||
| Liczba mówiących | 866 000 | ||
| Pismo/alfabet | gudżarati | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
|---|---|---|---|
| |||
| Status oficjalny | |||
| język urzędowy | brak | ||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-1↗ | brak | ||
| Kod ISO 639-2↗ | brak | ||
| Kod ISO 639-3↗ | kfr | ||
| IETF | kfr | ||
| Glottolog | kach1277, kach1276 | ||
| Ethnologue | kfr | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język kaććhi (gudżarati: કચ્છી, sindhi: کچھی, hindi: कच्छी, urdu: کچھی) – język używany przez ok. 806 tys.osób w okręgu administracyjnym Kaććh i sąsiednich okręgach oraz przez ok. 60 000 osób w innych miejscach świata. Język kaććhi jest silnie powiązany z językiem sindhi i trochę mniej z językiem gudźarati, ponieważ okręg Kaććh leży w stanie Gujarat i sąsiaduje z okręgiem Sindh. Kaććhi uchodzi za mieszaninę gudźarati, sindhi i języka radżastani. Jest prawdopodobne, że takie podobieństwa językowe są wynikiem migracji.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5.