Język kałmucki

Хальмг келн
Obszar	Kałmucja (Rosja), Chiny, Mongolia
Liczba mówiących	ok. 180–200 tys.
Klasyfikacja genetyczna	Języki ałtajskie  Języki mongolskie   Język kałmucki
Pismo/alfabet	cyrylica
Status oficjalny
język urzędowy	Kałmucja (Federacja Rosyjska)
Kody języka
Kod ISO 639-1↗	–
Kod ISO 639-2↗, ISO 639-2	xal
Kod ISO 639-3↗	xal
Glottolog	kalm1243
GOST 7.75–97	кал 260
Lista Linguist	xal-kal
WALS	kiq, kmk, oir
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język kałmucki – język Kałmuków osiadłych nad Wołgą, z podrodziny języków mongolskich; ok. 180–200 tys. mówiących. Wykształcił się w XVII wieku z języków ojrackich. W XIX wieku zaadaptował cyrylicę.

Tradycyjne pismo

Kałmucki jest językiem z historyczną tradycją literacką. Oryginalne pismo kałmuckie zostało stworzone w XVII wieku. Krzewicielem oświaty wśród Kałmuków był buddyjski mnich Dzaja Pandita (1599–1662 r n.e.), autor pisma todo biczig („czyste pismo”). W 1924 roku w ZSRR pismo ojracko-kałmuckie zostało zastąpione przez cyrylicę, którą w 1930 roku zastąpiła łacinka, którą jeszcze raz zmieniła cyrylica o wymowie mongolskiej w 1938 roku.

Kałmucy (Ojraci) w Zachodnich Chinach nadal posługują się pismem ojracko-kałmuckim. W Urumczi wydają kilka gazet i pism w języku ojrackim, nadawane są w tym języku także programy radiowe i telewizyjne. Język ojracki w Mongolii nie uzyskał statusu oficjalnego i jest używany tylko w życiu codziennym, poza tym wypiera go język chałcha-mongolski.

Alfabet

А а	Ә ә	Б б	В в	Г г	Һ һ	Д д	Е е	Ё ё
Ж ж	Җ җ	З з	И и	Й й	К к	Л л	М м	Н н
Ң ң	О о	Ө ө	П п	Р р	С с	Т т	У у	Ү ү
Ф ф	Х х	Ц ц	Ч ч	Ш ш	Щ щ	Ъ ъ	Ы ы	Ь ь
Э э	Ю ю	Я я

Zobacz też

• zośka (przykład pośredniego zapożyczenia kałmuckiego w języku polskim)

Linki zewnętrzne

• Słownik online