Język kałmucki
 |
Ten artykuł od 2011-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy zamieścić przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
|
||
| Obszar | Kałmucja (Rosja), Chiny, Mongolia | |
| Liczba mówiących | ok. 180-200 tys. | |
| Klasyfikacja genetyczna | Języki ałtajskie Języki mongolskie Język kałmucki |
|
| Pismo/alfabet | cyrylica | |
| Status oficjalny | ||
| język urzędowy | Kałmucja (Federacja Rosyjska) | |
| Kody języka | ||
| ISO 639-1 | – | |
| ISO 639-2 | xal | |
| ISO 639-3 | xal | |
| W Wikipedii | ||
| Zobacz też: język, języki świata |
||
Język kałmucki – język Kałmuków osiadłych nad Wołgą, z podrodziny języków mongolskich; ok. 180-200 tys. mówiących. Wykształcił się w XVII wieku z języków ojrackich. W XIX wieku zaadaptował cyrylicę.
Tradycyjne pismo[edytuj]
Kałmucki jest językiem z historyczną tradycją literacką. Oryginalne pismo kałmuckie zostało stworzone w XVII wieku. Krzewicielem oświaty wśród Kałmuków był buddyjski mnich Dzaja Pandita (1599–1662 r n.e.), autor pisma todo biczig ("czyste pismo"). W 1924 roku w ZSRR pismo ojracko-kałmuckie zostało zastąpione przez cyrylicę, którą w 1930 roku zastąpiła łacinka, którą jeszcze raz zmieniła cyrylica o wymowie mongolskiej w 1938 roku.
Kałmucy (Ojraci) w Zachodnich Chinach nadal posługują się pismem ojracko-kałmuckim. W Urumczi wydają kilka gazet i pism w języku ojrackim, nadawane są w tym języku także programy radiowe i telewizyjne. Język ojracki w Mongolii nie uzyskał statusu oficjalnego i jest używany tylko w życiu codziennym, poza tym wypiera go język chałcha-mongolski.
Zobacz też[edytuj]
Linki zewnętrzne[edytuj]
|
|||||||||||
