Język kedang
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
30 tys. (2008) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | ksx | ||
| IETF | ksx | ||
| Glottolog | keda1252 | ||
| Ethnologue | ksx | ||
| BPS | 0125 2 | ||
| WALS | ked | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język kedang – język austronezyjski używany na wyspie Lembata w indonezyjskiej prowincji Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie. Według danych z 2008 r. posługuje się nim 30 tys. osób[1].
Jest blisko spokrewniony z językiem lamaholot, ale nie jest z nim wzajemnie zrozumiały[2]. Sami użytkownicy określają swój język jako tutuq nanang wela, czyli „język górski, język wnętrza wyspy”[3].
Odnotowano pewne różnice regionalne; lokalnie wyróżnia się odmiany: hiba raba (z północnego wybrzeża) i beni hading (południowa). Dodatkowo mowa wsi Kalikur wykazuje wpływy języka lamaholot[4].
Badaniem języka i kultury Kedang zajmowali się Robert H. Barnes i Ursula B. Samely[5].
Aż do 1989 r. pozostawał praktycznie nieudokumentowany, starsze materiały ograniczały się do nieopublikowanych materiałów tekstowych i leksykalnych[6]. Pod koniec XX w. powstały dwa opracowania gramatyczne (Fonologi, morfologi, dan sintaksis bahasa Kedang, 1989[7]; Kedang: Some Aspects of Its Grammar, 1991[8]), a w 2013 r. ukazał się słownik (A Dictionary of the Kedang Language)[9]. Słownik z 2013 r. to jedna z nielicznych tego typu publikacji poświęconych językom wschodniej Indonezji[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kedang, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 17, Dallas: SIL International, 2013–2014 [dostęp 2021-03-07] [zarchiwizowane z adresu 2014-09-25] (ang.).
- ↑ Samely i Barnes 2013 ↓, s. 1–2.
- ↑ Samely i Barnes 2013 ↓, s. 1.
- ↑ Samely i Barnes 2013 ↓, s. 36.
- ↑ a b Antoinette Schapper. Review of A Dictionary of the Kedang Language. Kedang-Indonesian-English. „Bijdragen tot de Taal-, Land- en Volkenkunde”. 171 (2/3), s. 403–405, 2015. DOI: 10.1163/22134379-17102020. ISSN 0006-2294. OCLC 5859758517. JSTOR: 43818008. (ang.).
- ↑ Samely i Barnes 2013 ↓, s. 1, 3.
- ↑ Paulus Sawardo, Nico Hayon, Sandi Maryanto, Troeboes, Felysianus Sanga, R. Susamsi: Fonologi, morfologi, dan sintaksis bahasa Kedang. Jakarta: Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1989, seria: Seri pustaka penelitian: BSt 169. ISBN 979-459-037-1. OCLC 22502050. [dostęp 2023-05-10]. (indonez.).
- ↑ Ursula B. Samely: Kedang (Eastern Indonesia): Some Aspects of Its Grammar. Hamburg: H. Buske, 1991, seria: Forum phoneticum 46. ISBN 3-87548-016-3. OCLC 28722472. (ang.).
- ↑ Samely i Barnes 2013 ↓.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ursula B. Samely, Robert H. Barnes: A Dictionary of the Kedang Language: Kedang-Indonesian-English. Leiden–Boston: Brill, 2013, seria: Handbook of Oriental Studies. Section 3 Southeast Asia 20. DOI: 10.1163/9789004256361. ISBN 978-90-04-25636-1. OCLC 846846857. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Ursula Samely dan Bahasa Kedang. Molansio’s Blog, 2013-12-02. [dostęp 2023-05-10]. (indonez.).