Język kepo’
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
6 tys. (2010) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | kuk | ||
| IETF | kuk | ||
| Glottolog | kepo1237 | ||
| Ethnologue | kuk | ||
| BPS | 0144 2 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język kepo’ (alternatywna pisownia: kepoq) – język austronezyjski używany w prowincji Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie we wschodniej Indonezji, w kabupatenie Manggarai Timur na wyspie Flores. Według danych z 2010 roku posługuje się nim 6 tys. osób[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kepo’, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 19, Dallas: SIL International, 2016 [dostęp 2021-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).