Język kodava
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| |||
| Obszar | Indie (stany Karnataka i Kerala) | ||
| Liczba mówiących | 160-240 tys.[1][2] | ||
| Pismo/alfabet | kannada | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
|---|---|---|---|
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 3 zdecydowanie zagrożony↗ | ||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-3↗ | kfa | ||
| IETF | kfa | ||
| Glottolog | koda1255 | ||
| Ethnologue | kfa | ||
| WALS | kod | ||
| SIL | kfa | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język kodava, kodagu (kannada: ಕೊಡವ ತಕ್ kodava takk) – język drawidyjski, używany głównie przez grupę etniczną Kodava[3], zamieszkującą dystrykt Kodagu w indyjskim stanie Karnataka. Zapisywany jest najczęściej pismem kannada. Do początku XX w. był uważany za dialekt języka kannada. W języku tym wydawane są gazety, istnieją programy telewizyjne i filmy[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Census of India – Statement 1. [dostęp 2013-07-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-23)].
- ↑ a b Ethnologue report for language code: kfa
- ↑ Language in India, www.languageinindia.com [dostęp 2017-11-24].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5.