Język korku
Wygląd
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
570 tys. | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| język urzędowy | Indie | ||
| UNESCO | 2 wrażliwy↗ | ||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | kfq | ||
| IETF | kfq | ||
| Glottolog | kork1243 | ||
| Ethnologue | kfq | ||
| WALS | kku | ||
| Występowanie | |||
Zasięg geograficzny języka korku | |||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język korku – język austroazjatycki z grupy munda, używany przez około 570 tys. osób[1] w centralnych Indiach, głównie w na pograniczu stanów Maharashtra i Madhya Pradesh. Zapisywany jest pismem dewanagari.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Korku, [w:] Ethnologue: Languages of the World, Dallas: SIL International [dostęp 2015-02-01] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 [zarchiwizowane] (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Języki austroazjatyckie: Munda i Mon-Khmer. ling.lll.hawaii.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-10-26)].