Język lazyjski
| Obszar | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
22–33 tys. | ||||
| Pismo/alfabet | |||||
| Klasyfikacja genetyczna | |||||
| |||||
| Status oficjalny | |||||
| UNESCO | 3 zdecydowanie zagrożony↗ | ||||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||||
| Kody języka | |||||
| ISO 639-1 | ka | ||||
| ISO 639-3 | lzz | ||||
| IETF | lzz | ||||
| Glottolog | lazz1240 | ||||
| Ethnologue | lzz | ||||
| GOST 7.75–97 | лаз 365 | ||||
| Linguist List | lzz | ||||
| WALS | laz | ||||
| W Wikipedii | |||||
| |||||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||||
Język lazyjski (ლაზური ნენა, lazuri nena) – język kartwelski[1] używany w tureckich prowincjach Rize, Artvin, Sakarya, Kocaeli i Bolu oraz gruzińskiej Adżarii[2].
Według danych szacunkowych z 2007 r. posługuje się nim 22–33 tys. osób[2][3]. Około 500 lat temu oddzielił się od języka megrelskiego, z którym uprzednio tworzył tzw. język zański.
W powszechnym użyciu jest także język turecki, a w mniejszym zakresie – gruziński[4]. Zdecydowanie zagrożony wymarciem. Jest wypierany przez oba te języki[2].
Język lazyjski w Turcji (gdzie zamieszkuje większość jego użytkowników) wykazuje silne wpływy tureckiego, który służy jako język literacki. W Gruzji podobną funkcję pełni język gruziński[5]. Lazyjski bywa zapisywany pismem gruzińskim lub alfabetem łacińskim[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ E.J. Brill's First Encyclopaedia of Islam, 1913–1936. T. 5: L — Moriscos. Leiden–New York–Köln: E.J. Brill. ISBN 90-04-09791-0. [dostęp 2019-10-09]. (ang.).
- ↑ a b c Salminen 2007 ↓, s. 256.
- ↑ Laz. Endangered Languages Project. [dostęp 2023-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-09-24)]. (ang.).
- ↑ Alexander Mikaberidze: Historical Dictionary of Georgia. Wyd. 2. Lanham: Rowman & Littlefield, 2015, s. 429, seria: Historical dictionaries of Europe. ISBN 978-1-4422-4146-6. OCLC 1442241462. [dostęp 2023-07-14]. (ang.).
- ↑ L. A. Grenoble: Language Policy in the Soviet Union. Dordrecht: Kluwer Academic Publishers, 2003, s. 120–121, seria: Language Policy 3. DOI: 10.1007/0-306-48083-2. ISBN 1-4020-1298-5. ISBN 0-306-48083-2. OCLC 53984252. [dostęp 2023-09-24]. (ang.).
- ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Laz, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tapani Salminen, Europe and North Asia, [w:] Christopher Moseley (red.), Encyclopedia of the World’s Endangered Languages, Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 211–282, DOI: 10.4324/9780203645659, ISBN 978-0-7007-1197-0, ISBN 978-0-203-64565-9, OCLC 47983733 (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Laz, [w:] Ethnologue: Languages of the World, Dallas: SIL International [dostęp 2023-09-24] (ang.).
- Laz. Endangered Languages Project. [dostęp 2023-09-24]. (ang.).