Język lingala
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| |||||||
| Obszar | Demokratyczna Republika Konga, Kongo | ||||||
| Liczba mówiących | około 2 miliony[1] | ||||||
| Klasyfikacja genetyczna | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Status oficjalny | |||||||
| Ethnologue | 2 prowincjonalny↗ | ||||||
| Kody języka | |||||||
| Kod ISO 639-1↗, ISO 639-1 | ln | ||||||
| Kod ISO 639-2↗, ISO 639-2 | lin | ||||||
| Kod ISO 639-3↗ | lin | ||||||
| IETF | ln | ||||||
| Glottolog | ling1263 | ||||||
| Ethnologue | lin | ||||||
| GOST 7.75–97 | лин 395 | ||||||
| WALS | lin | ||||||
| Występowanie | |||||||
 Zasięg języka lingala jako języka miejscowej ludności i języka wehikularnego | |||||||
| W Wikipedii | |||||||
| |||||||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||||||
Język lingala albo kingala albo ngala – język z rodziny bantu, używany jako język ojczysty przez około 2 miliony osób w północno-zachodniej Demokratycznej Republice Konga oraz północnym i środkowym Kongu. Język lingala rozprzestrzeniony jest także jako język wehikularny po całym terytorium wspomnianych państw oraz w południowej części Republiki Środkowoafrykańskiej i północnej Angoli. W sumie językiem tym posługuje się około 10 milionów osób.
Obok suahili i hausa język lingala jest jednym z najważniejszych języków wehikularnych Czarnej Afryki.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Majewicz, Alfred F., Języki świata i ich klasyfikacja, PWN, Warszawa, 1989, ISBN 83-01-08163-5
- Stanisław Piłaszewicz, Eugeniusz Rzewuski, Wstęp do afrykanistyki, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2004, ISBN 83-235-0061-4, OCLC 749258177.
