Język luwijski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zasięg języka luwijskiego

Język luwijski – wymarły język z podrodziny anatolijskiej języków indoeuropejskich, którym posługiwali się w okresie III-I tysiąclecia p.n.e. Luwijczycy, zamieszkujący państwo Hetytów w północnej części Azji Mniejszej.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]