Język luzytański
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
|
||
| Obszar | centralno-zachodni Półwysep Iberyjski | |
| Liczba mówiących | język wymarły | |
| Klasyfikacja genetyczna | Języki indoeuropejskie
|
|
| Pismo/alfabet | alfabet łaciński | |
| Kody języka | ||
| ISO 639-3 | xls | |
| W Wikipedii | ||
| Zobacz też: język, języki świata |
||
Język luzytański - prawdopodobnie celtycki[1] lub italski[2] język używany przez Luzytanów. Wymarł on pod koniec II w. n.e. i był używany na centralno-zachodnim Półwyspie Iberyjskim. Jest znany z tylko 5 dużych inskrypcji, których powstanie szacuje się na ok. I w. n.e. Językiem mówiły luzytańskie plemiona, które zamieszkiwały rejony nad rzeką Tag i Duero. Tereny te obecnie należą do Hiszpanii i Portugalii.
Przypisy
- ↑ What is necessary to decide if Lusitanian is a Celtic language? (ang.).
- ↑ Bianca M. Prósper, Francisco Villar. Nueva inscripción lusitana procedente de Portalegre. „Emerita”. LXXVII, s. 1-32, 2009 (hiszp.).
