Język maba

bùrá mábàŋ

Obszar	Czad (region Wadaj), Sudan
Liczba mówiących	296 tys.
Klasyfikacja genetyczna
Języki nilo-saharyjskie Języki maba Język maba
Status oficjalny
Ethnologue	3 środek szerszej komunikacji↗
Kody języka
ISO 639-3	mde
IETF	mde
Glottolog	maba1277
Ethnologue	mde
WALS	mab
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język maba, także bora mabang – język z rodziny nilo-saharyjskiej z gałęzi języków maba, używany przez lud Maba w regionie Wadaj na terenie Czadu (gdzie lud ten stanowi tam najliczniejszą grupę etniczną) oraz w południowo-zachodnim Sudanie.

Fonologia

W poniższych tabelach podane zostały samogłoski i spółgłoski istniejące w języku maba.

Samogłoski

	Przednie	Centralne	Tylne
Przymknięte	i i ɪ ɪ		u
Średnie	e e ɛ ɛ	ə ə	o o ɔ ɔ
Otwarte	æ æ	ʌ ʌ a a

Długość samogłosek jest w języku maba cechą fonologicznie relewantną, co widać na przykładzie pary: uls, spotkać i uuls, czekać.

Spółgłoski

		Wargowe	Przedniojęzykowo- dziąsłowe	Boczne	Tylnojęzykowe		Krtaniowe
					Podniebienne	miękkopodniebienne
Zwarte	Bezdźwięczne	p p	t t		j ɟ	k k
	Dźwięczne	b b	d d			g g
	Prenazalizowane	mb m͡b	md n͡d			ng ŋ͡g
Szczelinowe	Bezdźwięczne	f f	s s		š ʃ		h h
	Dźwięczne		z z
Zwarto- szczelinowe	Bezdźwięczne				c t͡ʃ
	Prenazalizowane				nj ɲɟ͡
Nosowe		m m	n n		ñ ɲ	ŋ ŋ
Płynne			r r	l l
Półsamogłoski		w w			y j

Status fonemu z nie jest jasny, por. siri i ziri, „łokieć”.

Toniczność

W języku maba najprawdopodobniej istnieją cztery tony: wysoki, niski, wznoszący się i opadający.

Bibliografia

• John T. Edgar, Maba-Group Lexicon, Sprache und Oralität in Afrika, Band 13, Dietrich Reimer Verlag, Berlin: 1991, ISBN 3-496-00594-7